Wijn als medicijn

Voor een onderzoek naar de effecten van matig alcoholgebruik door patiënten met DM II werden 224 patiënten gedurende 2 jaar gevolgd. Zij werden gerandomiseerd en ingedeeld in drie groepen. Eén groep kreeg eenmaal daags 150 ml rode wijn, de andere dezelfde hoeveelheid witte wijn. De controlegroep kreeg 150 ml water bij de hoofdmaaltijd. Het betrof goed ingestelde diabeten van 40 tot 75 jaar oud die voorheen minder dan één alcoholconsumptie per week gebruikten. De belangrijkste uitkomstmaten waren lipidenprofiel en glucoseregulatie.

De groep die rode wijn dronk, toonde een statistisch significante afname van het cardiovasculair risico door een daling van het totaal cholesterol en een toename van het HDL-cholesterol. Witte wijn had een gunstig effect op de nuchtere glucosewaarde die met 1,0 mmol/l daalde ten opzichte van de waterdrinkers. Na twee jaar was er tussen de drie groepen geen statistisch significant verschil in bloeddruk, buikomvang, leverfuncties, medicatiegebruik en kwaliteit van leven.

Tot voor kort was er verdeeldheid over de wenselijkheid van alcoholgebruik door patiënten met DM II. Conform de Richtlijn gezonde voeding lijkt matig gebruik van alcohol, ook bij DM II, in ieder geval een lichte verbetering van de glucoseregulatie en het cardiovasculair risicoprofiel te geven. Deze bevindingen lijken overeen te komen met de resultaten van eerder onderzoek bij de algemene populatie. Dat laat zien dat matige drinkers een langere levensduur hebben dan geheelonthouders. Gezien de strenge selectie van deelnemers, de korte follow-upduur en het ontbreken van harde eindpunten blijft wel enige voorzichtigheid geboden bij patiënten met DM II. Het is niet uitgesloten dat het advies om dagelijks een bescheiden hoeveelheid alcohol te drinken bij deze patiënten in een aantal gevallen leidt tot afhankelijkheid, leveraandoeningen en maligniteiten. Ook wijn is geen medicijn zonder bijwerkingen.

Bèr Pleumeekers