Robbertse et al. tonen aan dat er een behoefte bestaat aan deze ingrepen en dat huisartsen die kunnen verrichten. Deze feiten vallen niet te ontkennen, maar het is wel de vraag of huisartsen, die overal aangeven al bovenmatig belast te worden, weekend- en avonddiensten te zwaar vinden en taken naar praktijkverpleegkundigen verschuiven, zich bezig moeten houden met niet medisch noodzakelijke – en zelfs soms tot complicaties leidende – ingrepen. Ik ben van mening dat noch piercings, noch vrouwen- of mannenbesnijdenissen thuishoren bij een dokter. Al eeuwenlang bestaat er in Nederland voor de joodse gelovigen een ‘moheel’, een besnijder die geen dokter hoeft te zijn, en het lijkt mij beter dat er, net als voor de verloskundigen, een opleiding en erkenning wordt gegeven aan niet-dokters om zo nodig besnijdenissen te doen. Dat maakt het duidelijker dat het om een religieuze of cultureel bepaalde ingreep in het lichaam gaat en niet om een medische ingreep ter voorkoming of behandeling van een ziekte. Huisartsen hebben het druk genoeg en zij zijn zeker in de grotere steden met allochtonenconcentraties hard nodig voor alle medische problematiek die daarmee gepaard gaat. C.J. Rovers, huisarts
Antwoord
Met dank voor de reacties van collega Spies en collega Rovers. Wat betreft de opmerking van collega Spies kan ik kort zijn: hij heeft gelijk. De tekst in de legenda is onjuist. Het moet zijn proximaal (onder) de klem. Bij goed tegen de klem opsnijden is het risico in de glans te belanden verwaarloosbaar klein. De reactie van collega Rovers is een veel gehoorde. Mijn ervaring is dat een dergelijke nieuwe en geheel andere activiteit juist het plezier in het werk houdt. Ons mooie vak dreigt ten onder te gaan aan het – inderdaad overal in den lande gehoorde – gezucht en gesteun over de overbelasting. Die overbelasting bestaat wat mij betreft vooral uit allerlei administratieve rompslomp, zoals de centimeters dikke rapporten die aangeleverd moeten worden om een praktijkverpleegkundige in huis te halen. Als wij ons meer op de (medische) kern van ons vak zouden kunnen richten zou de drukte al een heel stuk verminderd zijn. Wij leveren als huisartsen een meer dan uitstekend product. Voor een goed product behoort nu eenmaal een passende prijs te worden betaald en dat is momenteel niet het geval. Als huisartsen moeten we ons sterk maken voor een passende beloning en niet in de media klagen over hoe zwaar het allemaal wel niet is. Ik ervaar het als een welkome afwisseling een dagdeel in de week een concrete activiteit te kunnen ontplooien waar een grote groep (allochtone) mensen zeer dankbaar voor is. Dit is goed voor de energiebalans en is een uitstekend preventiemiddel tegen burnout. E.J. Robberse
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
