COVID-19-vaccins effectief bij immunosuppressiva

Voor dit Amerikaanse databaseonderzoek includeerden onderzoekers retrospectief 97.688 volledig gevaccineerde en 42.094 ongevaccineerde patiënten tussen januari en december 2021. Van deze patiënten gebruikte 4,4% disease-modifying antirheumatic drugs (DMARDS) en 3% corticosteroïden in de 6 maanden voor inclusie. Volledig gevaccineerde personen hadden minimaal 2 weken geleden een tweede Pfizer- of Modernavaccinatie gehad, of het Janssen-vaccin gekregen. Primaire uitkomstmaten waren met PCR bevestigde COVID-19-infectie en ziekenhuisopname door COVID-19.  

Patiënten die immunosuppressiva gebruiken, hadden een hoger risico op een COVID-infectie, ongeacht hun vaccinatiestatus (volledig gevaccineerden HR 2,17; 95%-BI 1,69 tot 2,79 en ongevaccineerden HR 1,40; 95%-BI 1,07 tot 1,83). Het risico was onafhankelijk van leeftijd, geslacht, ras of comorbiditeit. Volledige vaccinatie verlaagde dit risico (HR 0,55; 95%-BI 0,39 tot 0,78). Ook immuungecompromiteerde patiënten met een boostervaccinatie hadden een lagere kans op een COVID-infectie dan zonder booster (HR 0,42; 95%-BI 0,24 tot 0,76). Verder was er ook bij volledige vaccinatie een hogere kans op ziekenhuisopname bij de patiënten die immunosuppressiva gebruikten (HR 4,86; 95%-BI 2,24 tot 10,56). 

Bij de subgroepanalyse konden de onderzoekers geen betrouwbare uitspraken doen over het effect van vaccinatie op COVID-gerelateerde ziekenhuisopnames of het effect van een Janssen-vaccin vanwege het lage aantal patiënten in de betreffende subgroepen.  

In de huidige LCI-richtlijn wordt het vaccineren van immuungecompromitteerde patiënten geadviseerd om ziekte en overlijden te voorkomen, ondanks de mogelijk verminderde effectiviteit. Dit onderzoek laat weliswaar zien dat vaccineren effectief is, maar geeft, ondanks de aanzienlijke totale sample size, onvoldoende duidelijkheid over het effect van vaccinatie op de ernst van het beloop van een COVID-19-infectie bij immuungecompromiteerden. Daarnaast blijft onduidelijk wat de effectiviteit van de vaccins is in het verloop van de tijd, en of het hogere infectierisico nu komt door de immunosuppressiva zelf of door de onderliggende aandoening.