De behandeling van acuut hartfalen in de huisartspraktijk

Inleiding: Wij verrichtten een literatuuronderzoek naar het effect van lisdiuretica, nitraten, morfine en ACE-remmers bij de behandeling van acuut hartfalen.
Methode: Systematische review van gerandomiseerde, vergelijkende onderzoeken en - in tweede instantie - ' within-subject comparison '-onderzoek.
Resultaten: In totaal werden dertien publicaties geselecteerd. Door de geringe opbrengst en de kleine onderzoekspopulaties is de zeggingskracht van dit literatuuronderzoek niet groot. Bovendien maakt de heterogeniteit van de onderzoeken een vergelijking moeilijk, met name ten aanzien van de medicamenteuze toedieningsvorm en dosering. Naar het effect van morfine en in mindere mate diuretica is weinig onderzoek verricht. Morfine heeft een positieve invloed op het subjectief welbevinden. Diuretica laten een wisselend effect zien en bij vergelijking lijken nitraten effectiever dan furosemide. Onderzoek naar nitraten en ACE-remmers heeft de meeste kwaliteit en laat een constant beeld met positieve resultaten zien.
Conclusie: Pre- en afterload-verlaging alsmede verhoging van de cardiale output hebben het grootste positieve effect. Vanuit dit werkingsmechanisme en op grond van de literatuur is bij de behandeling een centrale rol weggelegd voor nitraten en voor ACE-remmers. Lisdiuretica dienen niet standaard (in hoge doseringen) toegepast te worden, en alleen in combinatie met ACEremmers of nitraten. De rol van morfine is omstreden.