De e-maildokter

‘Wijsheid en moed moet je hebben om te vernieuwen of te innoveren. Je moet lef hebben en niet bang zijn voor risico's. Robert Mol heeft die eigenschappen, een doordrammer is hij. En dat heeft hij nodig ook, want wie een subliem idee heeft, stuit op weerstand.’ Niet mijn woorden, maar die van de schrijver van het voorwoord van dit boekje. Mol beschrijft in 45 columns de weken van een dokter die via internet vragen van patiënten beantwoordt. En in die columns vermeldt hij tal van internetsites. Ik ga uit van hun betrouwbaarheid en integriteit. De vraag die de recensent moet beantwoorden is of de schrijver overtuigt. ‘Efficiency is tegenwoordig, de 21e eeuw, nieuw. Bezuinigen is het verleden, de 20e eeuw, dus oud of beter gezegd: “Out!”’ Mol werkt zo'n 60 tot 70 uur per week, maar zonder druk, omdat de e-mail geduldig is. Hij beschrijft dankbare, tevreden klanten, die snel en servicegericht worden geholpen. De klacht ‘moe’ resulteert voor hem in schildklieraandoeningen en leukemie; rugpijn in een foto waarop een wervelfractuur te zien valt. Hij weet zeker dat door het e-mailconsult een fors aantal kankergevallen in een vroeg stadium op te sporen zijn. ‘Mijn cliëntvriendelijkheid is gebaseerd op snel terugbellen na binnenkomst van de e-mail, adequate vraagstelling en afhandeling, prettige nazorg en interesse tonen voor de patiënt via mijn stem.’ Mol noemt Nederland het matte zorgland, het land van de leuze ‘Het gaat toch goed zo?’ We berusten erin dat de babysterfte zo hoog is geworden als in de kranten van enige tijd geleden stond te lezen. Onze verzorgings- en verpleeghuizen zijn armoedig en Mol vindt het raadselachtig dat er niet veel meer klachten over komen. Wat is er leuker voor een journalist dan om opbeurende en positieve verhalen te schrijven? vraagt Mol zich af. Ik zou het niet weten. Mol is aanhanger van een regel die hij toeschrijft aan Trijntje Oosterhuis: ‘Each day is Valentine's day’. Maar het is niet waar dat iedere dag voor iedereen een vrolijke dag zou zijn: dat te menen getuigt van leven in een waan en geenszins van wijsheid en moed. Of medisch advies geven via internet een subliem idee is – ik heb er, ook na het lezen van dit boekje, geen mening over. Maar het positivistisch simplisme dat Mol in dit boekje ten toon spreidt is naar mijn stellige overtuiging voor een arts, ook voor een e-maildokter een gevaarlijke opvatting.