Inleiding Dagelijks beoordeelt de huisarts resultaten van diagnostische tests. Weet de arts wat testresultaten in hun klinische context waard zijn? Zo nee, moet deze informatie bij de uitslag beschikbaar zijn en in welke vorm dan? Methode Aan 263 Zwitserse huisartsen presenteerden we een patiënte met vaginaal bloedverlies en een voorafkans op endometriumkanker bij deze vrouw van 10% (kans 1). Na verstrekking van haar leeftijd (65 jaar) vroegen we de artsen haar kans op endometriumkanker opnieuw te schatten (kans 2). Vervolgens verstrekten we het testresultaat van een positieve transvaginale echo op drie verschillende wijzen: ‘echo is positief’, ‘echo is positief (sensitiviteit 80%, specificiteit 60%)’, of ‘echo is positief; deze testuitslag komt bij oudere vrouwen met endometriumkanker tweemaal zo vaak voor als bij vrouwen zonder deze ziekte.’ De laatste twee presentatiewijzen zijn kwantitatief equivalent. De huisartsen werden at random aan één van de presentatiewijzen toegewezen en hun werd gevraagd naar hun posttestkansschatting op endometriumkanker bij deze vrouw (kans 3). Uit de verschillen van kans 2 en 3 berekenden we de impliciet gehanteerde likelihood ratios (iLR). Resultaat De huisartsen die het testresultaat zonder kwantitatieve informatie ontvingen, kenden hieraan een iLR van (mediaan) 9 toe. Het vermelden van de sensitiviteit en specificiteit verminderde deze overschatting naar (mediaan) 6. Het vermelden van de kwantitatieve informatie in commonsense formulering van de LR van 2 leverde een iLR op van 3. Beschouwing Het vermelden van kwantitatieve gegevens die de accuratesse van een test weergeven, kan de interpretatie ervan verbeteren. Het lijkt erop dat een gebruiksvriendelijke weergave van de LR beter werkt dan het gebruik van sensitiviteit en specificiteit.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
