Diabetesboek goed maar ingewikkeld

Doelgroep Diabetesprofessionals en huisartsen met interesse voor diabetes. Inhoud In 23 hoofdstukken wordt de hele diabetologie in beeld gebracht. Kleurige tabellen en scherpe foto’s illustreren de overzichtelijk ingedeelde tekst. In de tekst wordt nauwelijks verwezen naar onderliggende literatuur, maar elk hoofdstuk sluit af met een lemma ‘literatuur’ waarin een reeks publicaties staat. Internetverwijzingen zijn schaars. De auteur behandelt de klassieke diabetesonderwerpen uitvoerig. Zo krijgen de verschillende vormen van neuropathie een gezicht. Een hoofdstuk gaat over de relatie tussen diabetes, insuline en kanker. Insulinetherapie en de praktische vormgeving ervan zijn mooi geïllustreerd. Casuïstiek illustreert het beleid. Kooy volgt niet altijd de geldende richtlijnen. Zo vindt hij dat etniciteit bij gerichte casefinding geen rol speelt. Volgens hem moeten alle patiënten jaarlijks oogheelkundig worden gescreend met een visusmeting en liefst ook met fundoscopie én fundusfotografie. De LTA over nierschade is niet overgenomen. Wel houdt de auteur de medicatieopbouw van de NHG-Standaard Diabetes mellitus uit 2006 aan. Hij bespreekt nieuwe glucoseverlagende medicatie met gepaste terughoudendheid. Sommige gegevens zijn gedateerd. Zo is een prevalentietabel over diabetische retinopathie uit 1984 achterhaald door de verbeterde behandeling. Dat geldt trouwens ook voor andere complicaties; de auteur noemt niet de sterk verbeterde levensverwachting, hoewel die onlangs in zijn eigen regio werd aangetoond. Verder ontbreekt aandacht voor de interactie tussen psyche en glucoseregulatie en ontbreekt ‘depressie’ in het register. Dat geldt ook voor ‘educatie’. Kooy bespreekt daarnaast geen belevingsaspecten, en het hoofdstuk ‘praktische problemen’ gaat alleen over technische zaken zoals rijvaardigheid en verzekeringen. Onder ‘organisatie’ noemt hij wel het diabetescentrum en de diabeteszorggroep, maar niet de Nederlandse Diabetes Federatie en de Zorgstandaard. Oordeel Het boek is zeer verzorgd uitgegeven en heeft de vrolijke uitstraling van een prentenboek. Het is echter bepaald geen kinderlectuur. Kooy veronderstelt op veel plekken een behoorlijk inzicht en leesconcentratie. De illustraties zijn mooi, maar soms ingewikkeld. Zo komt het altijd lastig uit te leggen glucosespiegelverschil tussen veneus plasma en capillair volbloed niet uit de verf. Deze mooie monografie - van coauteurs is geen spoor te bekennen - biedt heel veel relevante gegevens. Dat deze niet allemaal evengoed toegankelijk zijn, is niet heel erg. Er blijft genoeg over. Wel verdienen psychosociale factoren én aansluiting bij bestaande richtlijnen meer aandacht. Om een groter deel van de diabetesprofessionals in de eerste lijn te bereiken, zou het helpen als vertegenwoordigers daarvan het concept van de volgende druk kritisch zouden beoordelen op begrijpelijkheid. Ymte Groeneveld