Diabetesgerelateerde angst voor beweging

De onderzoekers selecteerden diabetespatiënten met matige tot ernstige neuropathische pijn op een spreekuur voor pijnlijke, diabetische polyneuropathie van het Maastricht UMC. Zij selecteerden twaalf patiënten die volgens hen de beste afspiegeling vormden van de populatie. Deze patiënten deden in viertallen mee aan een semigestructureerde focusgroepdiscussie over de invloed van neuropathische pijn op hun leven. 

De discussies, elk van 120 minuten, werden geanalyseerd op belemmerende en bevorderende factoren om lichamelijk actief te zijn. De deelnemers gaven aan door eerdere negatieve ervaringen bang te zijn voor hypoglykemie, toename van neuropathische pijn, uitputting, ontwikkelen van diabetische ulcera, vallen en negatieve beoordeling door anderen (bijvoorbeeld door het onzekere lopen). 

De meeste deelnemers gaven ook aan dat lichamelijk en sociaal actief blijven wel belangrijk voor ze was, onder andere voor behoud van een doel in het leven en behoud van identiteit. Zij gaven de voorkeur aan actieve sociale activiteiten boven sporten. Regelmaat (bijvoorbeeld dagelijks wandelen met de hond) werkte ook bevorderend.  

De NHG-Standaard Diabetes mellitus type 2 raadt aan een leefstijl te adviseren die aansluit op de mogelijkheden en motivatie van de patiënt. Naast de menselijke weerstand tegen gedragsverandering en sporten kunnen er dus bovenstaande – grotendeels reële – diabetesgerelateerde angsten meespelen. Aan ons de taak om samen met de patiënt te kijken of er, al dan niet in sociaal verband, mogelijkheden zijn deze belemmeringen te overwinnen.