Diagnose longembolie vaak pas gesteld na een week

Het klinisch beeld van een longembolie kan erg wisselen en de klachten zijn vaak aspecifiek. De klassieke symptomen van longembolie (thoracale pijn, dyspneu en hemoptoë) komen maar bij 10% van de patiënten met longembolie voor. De onderzoekers gingen met een systematisch literatuuronderzoek na hoeveel vertraging er optreedt bij het diagnosticeren van longembolie, en welke factoren hieraan bijdragen.

Uitkomsten 

Ze includeerden 24 onderzoeken, waarvan er 12 het gemiddeld aantal dagen vertraging rapporteerden. De gepoolde diagnostic delay was gemiddeld 6,3 dagen (95%-BI 4,8 tot 8,2). Er was een grote heterogeniteit tussen de onderzoeken. In welke mate bepaalde factoren een rol speelden in diagnostic delay kon niet kwantitatief worden vastgesteld. Het volgende viel echter wel op: in alle onderzoeken waarin de factoren hoesten (n = 3), chronische longaandoeningen (n = 6) en hartfalen (n = 8) werden onderzocht, was er een positieve associatie met diagnostic delay. Recente chirurgie (n = 7) en hypotensie (n = 6) waren daarentegen juist geassocieerd met een kortere delay.  

De onderzoekers scoorden ook de toepasbaarheid van onderzoeken voor de huisartsenpraktijk. In de 2 onderzoeken die als ‘zeer toepasbaar’ werden gescoord, was er bij 1 op de 4 patiënten een delay van meer dan 7 dagen. Een belangrijke beperking van de meta-analyse is dat er niet kon worden gedifferentieerd tussen ‘patiënt’ en ‘dokter’ delay.

Longembolie herkennen 

Op basis van dit onderzoek zijn geen handvatten te geven om de delay te voorkomen of te verminderen. Het is ingewikkeld om een longembolie vast te stellen. De huidige resultaten suggereren dat dit nog ingewikkelder ligt bij mensen met een chronische cardiopulmonale comorbiditeit of met hoestklachten. Omdat een diagnostic delay bij longembolie nadelige klinische consequenties kan hebben, benadrukken de onderzoekers het belang van scholing om een longembolie tijdig te leren herkennen.