Diureticarepliek

De onderzoekers van het ALLHAT-onderzoek lagen het afgelopen jaar behoorlijk onder vuur. Uit hun grote onderzoek bleek immers dat chloortalidon op zijn minst zoveel infarcten, CVA's en mortaliteit voorkwam als nieuwe en veel duurdere middelen als lisinopril en amlodipine. Bovendien deed chloortalidon het veel beter dan doxazosine. De kritiek was te voorspellen: de onderzoekers zouden geen onderscheid in eerste en tweede stap van behandeling maken, verkeerde comedicatie gebruiken en secundaire uitkomstmaten als hartfalen en diabetes onduidelijk gedefinieerd hebben. Bovendien bleken de resultaten strijdig met die van de even later gepubliceerde Second Australian National Blood Pressure Study. De onderzoekers geven nu helder repliek in een uitgebreid artikel in de Annals of Internal Medicine. Volgens de onderzoekers is het verschil tussen het Australische onderzoek en de ALLHAT helemaal niet zo groot als in de pers en door de industrie wordt gesuggereerd. De bovengrens van het betrouwbaarheidsinterval in de ANBP2 is gelijk aan het relatieve risico in de ALLHAT. Hartfalen was een harde secundaire uitkomstmaat, waar ze in speciaal valideringsonderzoek nog eens naar gekeken hebben. Chloortalidon blijft de eerste keus voor de behandeling van hypertensie. Dat je er vaak niet mee kunt volstaan is duidelijk, maar dat is geen reden om gelijk een ander middel te geven. (JZ)