Huisartsen zijn vaak hun eigen behandelaars; de meeste huisartsen staan niet ingeschreven bij een andere huisarts. In de meeste Europese landen wordt door de beroepsverenigingen geadviseerd om dit wel te doen. Een onderzoek onder Duitse huisartsen laat zien dat dit bij onze oosterburen ook vaak nog niet het geval is.
Aan 1000 huisartsen werd in een schriftelijke enquête gevraagd of ze bij een huisartsenpraktijk ingeschreven stonden, of ze aan een chronische aandoening leden en of ze weleens recepten voor eigen gebruik voorschreven. Van de bijna 300 respondenten was 19% ingeschreven bij een huisarts, 58% had minimaal één chronische aandoening, 60% gebruikte medicamenten die ze zelf hadden voorgeschreven en 68% stelde zelf diagnoses. 76% van de huisartsen met een chronische aandoening had geen vaste huisarts, maar huisartsen met een chronische aandoening stonden wel significant vaker bij een huisarts ingeschreven. Naarmate de aandoening erger was, was de kans hierop groter. Huisartsen die ingeschreven stonden bij een andere huisarts, namen significant minder medicatie die zij zelf hadden voorgeschreven.
Nog geen 20% van de Duitse huisartsen staat ingeschreven bij een eigen huisarts. In andere landen is dat gemiddeld 56%. Getallen ontbreken, maar het is niet aannemelijk dat deze situatie in Nederland anders zal zijn dan in de ons omringende landen. Het neerleggen van de medische verantwoordelijkheid voor de eigen gezondheid bij anderen wordt in het algemeen beschouwd als een belangrijke voorwaarde voor kwalitatief goede zorg. Waarschijnlijk vindt een huisarts die een collega in de praktijk krijgt het even moeilijk om die collega als een gewone patiënt te zien als een huisarts die zich als patiënt aanmeldt en zijn nieuwe huisarts als behandelaar moet accepteren. Het is niet ondenkbaar dat een deel van de huisartsen de route via een collega-specialist neemt in plaats van eerst een bezoek bij de huisarts af te leggen, zoals hij wel van zijn patiënten verwacht. Uiteindelijk is de vraag wanneer aan het zelf dokteren een einde moet komen, voor zowel huisarts als voor patiënt, een even moeilijke vraag.
Schulz, S. et al. Illness behaviour of general practitioners - a cross-sectional survey. Occupational Medicine. Doi:10.1093/occmed/kqw135
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
