Een ei hoort erbij

In de Physicians’ Health Study worden ruim 22.000 mannelijke dokters inmiddels 20 jaar gevolgd. Eindpunten zijn overlijden aan cardiovasculaire aandoeningen of kanker. Ruim 21.000 van hen konden worden geïncludeerd voor een observationeel onderzoek naar de relatie tussen het eten van eieren en de kans op cardiovasculaire aandoeningen. Eieren bevatten immers een grote hoeveelheid cholesterol en de redenering lijkt dus simpel: veel eieren eten leidt tot een grotere kans op hart- en vaatziekten. De waarheid lijkt ook hier weerbarstig; een logische theoretische relatie kan niet worden bevestigd. Tot iedere dag een ei (dat is dus 7 eieren per week) nam het risico op hart- en vaatziekten niet toe. Pas bij meer dan 7 eieren per week bleek het risico toe te nemen. Eenzelfde trend was zichtbaar wat betreft de totale mortaliteit. Er is één groep patiënten die moet oppassen met eieren en dat zijn diabeten. Bij hen bleek het mortaliteitsrisico lineair toe te nemen met de hoeveelheid geconsumeerde eieren tot een verdubbeling bij meer dan 7 eieren per week. Dat er geen relatie is tussen de hoeveelheid eieren en het optreden van hart- en vaatziekten zou men kunnen verklaren uit de verwachte toename van LDL, die echter werd gecompenseerd door een gelijktijdige toename van HDL. Dit mechanisme zou ontbreken bij diabeten. Een dergelijk langdurig observationeel onderzoek heeft natuurlijk zijn beperkingen. In dit onderzoek kon men bijvoorbeeld niet corrigeren voor de energie-inname en we weten ook niet zeker of andere confounders een rol spelen. Gezien de robuustheid van de gegevens, de langdurige follow-up en het geringe aantal uitvallers lijkt er weinig reden om het eten van eieren af te raden. Tenminste aan mannen zonder diabetes. (HvW)