Een vraag aan u [Redactioneel]

Het aanvaarden van de verantwoordelijkheid… Raken die paar woorden niet méér de kern van het debat dan alle deeldiscussies over diensten, samenwerken, deeltijdwerken, zorg in de palliatieve fase en ga zo maar door

‘Het aanvaarden van de verantwoordelijkheid’ zijn de eerste woorden van de oude Woudschotendefinitie die nu weer ter discussie staat. Verantwoordelijkheid voor ‘een continue, integrale en persoonlijke zorg voor de gezondheid van de zich aan hem toevertrouwde individuele mensen en gezinnen’.

Uit de reconstructie door Van der Werf en Zaat uit 2001 weten we dat dit aanvaarden er in eerdere versies nog niet in stond. Het ging over beoefenen van de huisartsgeneeskunde en het bewaken van de gezondheid van patiënten. Toen ging het dus ook over het proces, de kenmerken, de inhoud en de doelen van de huisartsgeneeskunde. Uiteindelijk koos men welbewust voor deze formulering, het lijkt bijna een religieuze belofte.

Het aanvaarden van de verantwoordelijkheid… Raken die paar woorden niet méér de kern van het debat dan alle deeldiscussies over diensten, samenwerken, deeltijdwerken, zorg in de palliatieve fase en ga zo maar door. Zijn die discussiethema’s eigenlijk geen symptomen, en is de echte onderliggende vraag welke verantwoordelijkheid we, individueel en collectief, nog willen dragen?

Misschien zie ik er te veel in maar volgens mij betekent het aanvaarden van de verantwoordelijkheid in ieder geval dat je jezelf dienstbaar maakt aan je praktijkpopulatie en aan hun behoeften en problemen. Tegelijkertijd geeft het de vrijheid om keuzes te maken, je hebt immers de verantwoordelijkheid. Niet alles hoeft perfect, denkt u niet dat de Woudschotendokters woedend waren geworden als werd opgemerkt dat de registratie van de rokers met 68% toch echt onvoldoende is? Aanvaarden van verantwoordelijkheid is ook iets heel anders dan ‘grenzen bewaken en professionele en persoonlijke rollen in evenwicht houden’, wat nu als professionele kwaliteit beoordeeld wordt in de opleiding (competentie 7.1) En wie verantwoordelijkheid neemt, ergert zich aan ‘cherry picking’ door collega’s die uiteindelijk die verantwoordelijkheid als collectief niet draagbaar houden.

Naast allerlei inhoudelijke of politieke overwegingen bij de nieuwe taakopvatting van de huisarts hoort de vraag: welke verantwoordelijkheid aanvaardt u eigenlijk?