Een zalfje tegen incontinentie

Incontinentie voor urine is een goede indicatie voor oefentherapie, ook bij post-menopauzale vrouwen. Al vaker rapporteerden we in dit tijdschrift de positieve effecten van een dergelijke benadering. Maar als de klachten ook na oefentherapie blijven? Wat doen we dan? Een recente update van een Cochrane-review geeft daarop het antwoord. Lokaal toegediende oestrogenen kunnen dan behulpzaam zijn met gemiddeld een tot twee minder ongelukjes per etmaal. Het werkt alleen bij lokale oestrogenen, ongeacht of de betreffende vrouw nog in het bezit is van haar baarmoeder. Systemische oestrogenen, gecombineerd met progestagenen, verergeren mogelijk de incontinentieklachten en kunnen zelfs tot het ontstaan van incontinentie leiden. Daarnaast zijn systemische oestrogenen om redenen van het toegenomen risico op trombose, hart- en vaatziekten, endometrium- en borstkankerrisico niet geïndiceerd. We weten echter nog weinig over het effect op de lange termijn en evenmin is de dosering of het type oestrogeen duidelijk. Het lijkt aannemelijk dat de incontinentie terugkeert nadat de vrouw is gestopt met de lokale oestrogenen, maar zeker weten we het niet. Het kan dus de moeite lonen eens lokaal toegepaste oestrogenen te proberen, maar pas nadat oefentherapie te weinig resultaat had. En bedenk daarbij dat we ook over de veiligheid van deze behandeling op de lange termijn nog slecht zijn geïnformeerd. (Henk van Weert)