EPD

Ongeduldig zit meneer De Jong voor me. ‘Ja, daar ben ik dan. Ik moest komen vanwege die druppeltjes, of niet dan!?’ zegt hij met een Amsterdamse tongval. Ik heb geen flauw idee waar hij het over heeft. Voor me op tafel zet hij een flesjes prednisonoogdruppels neer. Na een vluchtige blik in zijn dossier schiet het me weer te binnen. Meneer De Jong had na twee jaar weer een flesje van deze druppels besteld, maar het was me niet duidelijk waarom. De laatste, korte brief van de oogarts was uit 2010 en dit vond ik te lang geleden om de druppels zomaar te herhalen. Wanneer ik dit met meneer De Jong bespreek, reageert hij verbaasd. Hij was een paar weken terug bij de oogarts geweest en mocht deze druppels bij de huisarts herhalen. Ook al had ik geen brief gekregen, ik had toch wel even in het dossier van de oogarts kunnen kijken?

Nee, dat kan ik dus niet. Maar dat zou ik wel graag willen. Regelmatig mis ik informatie in mijn huisartsendossier, bijvoorbeeld de medicatie die de specialist heeft voorgeschreven. Deze komt soms niet in mijn dossier, omdat patiënten de medicijnen bij de ziekenhuisapotheek ophalen en niet bij hun vaste apotheek. Het is toch al lastig om medicatieoverzichten actueel te houden en dit maakt het helemaal moeilijk.

Ook tijdens de consulten waarin patiënten een ziekenhuisbezoek willen bespreken mis ik meestal informatie. Vaak is er nog geen volledige brief van de specialist en weet ik als huisarts niet precies wat er gebeurd is. Uiteraard kan ik overleggen met de behandelaar in het ziekenhuis, maar het zou regelmatig tijd schelen wanneer ik alvast een voorlopige ontslagbrief of aantekeningen van de specialist in het ziekenhuisdossier zou kunnen inzien.

En dan heb je nog de situaties tijdens de dienst. Vaak weet je praktisch niets van de persoon die voor je zit. Patiënten kunnen je zelf wel het een en ander vertellen, maar kun je daar blind op varen? Met name bij verwarde patiënten, mensen met een taalbarrière en de ouderen tast je soms volledig in het duister over hun medische voorgeschiedenis. Hoe veilig zijn deze situaties?

Kortom, ik was altijd een groot voorstander van het elektronisch patiëntendossier (EPD) of het Landelijk Schakelpunt. Ik vond de voordelen altijd zwaarder wegen dan de nadelen. Het uitwisselen van gegevens zal veel sneller gaan, er zal minder aanvullend onderzoek worden herhaald en de zorg zal uiteindelijk veiliger en goedkoper worden. De samenwerking zal er alleen maar beter van worden. Het belangrijkste argument van de tegenstanders van een EPD is het risico op schending van de privacy. Alle zorgverleners in Nederland zouden in dossiers kunnen gaan spieken. Daarnaast kan het systeem worden gehackt en zou alle informatie op straat liggen. Verzekeraars en hypotheekverstrekkers zouden hier misbruik van gaan maken. Ik vond dit altijd wat overdreven. De huidige patiëntensystemen kunnen toch ook worden gehackt? En zorgverzekeraars mogen illegaal verkregen informatie toch niet zomaar gaan gebruiken?

Mijn mening over het EPD veranderde drastisch na het schandaal in Engeland. De organisatie die daar het EPD beheert heeft de patiëntengegevens verkocht aan de zorgverzekeraar. Verkocht!! Er is geen hacker aan te pas gekomen. De gegevens zijn zogenaamd anoniem, maar het schijnt makkelijk te zijn om deze gegevens aan de persoon te koppelen. Ik geloof dat ik op dit moment toch weer neig naar het kamp van de EPD-tegenstanders. Dan maar een andere manier bedenken om beter samen te werken.

Terug naar mijn spreekkamer. Ik besprak met meneer De Jong waarom ik niet wist waarvoor hij de prednisondruppels gebruikte. ‘Dan zal ik het je laten zien,’ zei hij met een grijns op zijn gezicht. Hij pakte een zuignapje uit het zakje van zijn half openstaande overhemd, likte er eens goed aan en plopte zo zijn rechteroog uit zijn oogkas. Mijn mond viel open van verbazing. Met die scheve grijns, zijn gouden ketting en gebruinde huid leek hij wel een piraat. ‘En wat vind je ervan, dokter?’ vroeg meneer De Jong. ‘Ik had dit van mijn leven niet willen missen,’ zei ik verrast. Meneer De Jong bulderde van het lachen.