Fietsen beter dan ontstoppen

PTCA (percutane transluminale coronaria-angioplastiek) blijkt effectiever dan andere behandelingswijzen bij het acute myocardinfarct. De methode lijkt op het eerste gezicht ook voordelen te bieden bij patiënten met angina pectoris. Een gerandomiseerd onderzoek maakte echter opnieuw duidelijk dat een trainingsprogramma bij angina pectoris betere resultaten heeft, met name op de langere termijn.1 Patiënten met angina pectoris (NYHA klasse 1-3) werden gerandomiseerd in een PTCA-groep (n=50) en een trainingsgroep (n=51). De PCTA-groep kreeg ook een stent. Hartfalen, hoofdstamstenose >25%, insulineafhankelijke diabetes mellitus, een recent infarct of een recente PTCA waren exclusiecriteria. De training bestond uit een klinische startweek met zesmaal daags 10 minuten fietsen, gevolgd door wekelijks een uur aërobe oefeningen onder begeleiding en iedere dag 20 minuten fietsen zonder begeleiding met een zodanige inspanning dat 70% van de hartfrequentie werd bereikt: een punt waarop veelal klachten optreden. Beide groepen ontvingen gestandaardiseerde medicatie. Voor de start van het programma en een jaar daarna werden een angiogram en een scintigram gemaakt en werd de inspanningscapaciteit gemeten. Na een jaar bleek het aantal events (overlijden, hartinfarct, opname in verband met ernstige angina pectoris) in de trainingsgroep kleiner dan in de PTCA-groep (6 versus 15), de inspanningstolerantie was beter en de hartfrequentie in rust was lager. Ook de progressie van de vaatafwijkingen op het controleangiogram was minder in de trainingsgroep dan in de PTCA-groep. Zelfs in deze betrekkelijk kleine patiëntengroep bleken de verschillen significant. Al in 2000 waren er aanwijzingen voor een gunstiger beloop van stabiele angina pectoris met training dan met interventie.2 Dit onderzoek maakt weer eens duidelijk dat voorzichtigheid geboden is bij het doen van interventies die weliswaar logisch lijken, maar waarvoor geen evidence is. (HvW)