Generieke medicijnen even goed als merkvariant

Merkmedicijnen vervangen door generieke middelen stuit op weerstand bij patiënten en zorgverleners vanwege het vaak wisselen en twijfel over de werkzaamheid. Onderzoekers gingen na of die twijfel terecht is.

Zij bekeken in databases van Amerikaanse zorgverzekeraars het verschil in werkzaamheid tussen generieke en merkmiddelen tussen 2004 en 2015. Ze vergeleken amlodipine, amlodipine-benazepril, quinapril, alendroninezuur, calcitonine, sertraline, escitalopram en glipizide. Als patiënten denken dat een generiek middel minder goed werkt, kan een tegenovergesteld placebo-effect optreden: het nocebo-effect. Daarom bekeken de onderzoekers ook generieke middelen die behalve de naam exact gelijk zijn aan merkmiddelen, zogenaamde geautoriseerde generieke middelen. De klinische eindpunten waren opnames en diagnoses, bijvoorbeeld het aantal psychiatrische opnames (bij escitalopram) en het aantal niet-vertebrale fracturen (bij alendroninezuur).

Er zaten 1.313.161 gekoppelde paren in de analyse generieke middelen versus merkmiddelen en 2.264.774 in de analyse generieke middelen versus geautoriseerd generieke middelen. De generieke en merkvarianten van alendronaat, calcitonine, glipizide en quinapril verschilden qua werkzaamheid niet statistisch significant op klinische eindpunten. De generieke varianten van amlodipine en amlodipine-benazepril scoorden zelfs iets minder cardiovasculaire eindpunten dan de merkversies, respectievelijk hazard ratio (HR) 0,91 (95%-BI 0,84 tot 0,99) en 0,84 (95%-BI 0,76 tot 0,94). Bij de generieke versies van escitalopram en sertraline traden iets meer psychiatrische opnames op dan bij de merkvarianten, respectievelijk HR 1,05 (95%-BI 1,01 tot 1,10) en 1,07 (95%-BI 1,01 tot 1,14). Generieke versus geautoriseerd generieke middelen verschilden niet statistisch significant op twaalf van de zestien klinische eindpunten. De overige drie eindpunten waren statistisch significant beter voor de generieke middelen en één eindpunt voor de geautoriseerd generieke middelen.

Een beperking van het onderzoek is de retrospectieve opzet, waardoor niet kon worden gekeken naar confounders zoals laboratoriumwaarden, medicijnspiegels of bloeddruk.

Uit dit onderzoek blijkt dat generieke middelen net zo goed werken als hun merkvarianten. Dat is nuttige informatie om mee te nemen in de uitleg aan patiënten bij medicatiewisselingen en deze motiveert om deze moeilijke namen in de pen te houden.