Gijs en Miepje zijn twee katten, die werden geplaatst op een afdeling voor psychogeriatrie in een verpleeghuis. 1 Na drie weken werden veranderingen met betrekking tot gedragsproblemen, cognitief functioneren en sociale gedragingen op deze afdeling én op een gematchte controleafdeling vastgesteld met behulp van daartoe gevalideerde schalen. Wat bleek? Op beide afdelingen was het functioneren van de bewoners achteruitgegaan. Maar in de interventiegroep werd meer gelachen, de alertheid bleek niet afgenomen en de hulpbehoevendheid bleek (in tegenstelling tot de controleafdeling) niet toegenomen. Er bestond zelfs een soort van dosis-responsrelatie. Op de kamer waar de katten het vaakst verbleven, werd de geringste achteruitgang gemeten. Ook door de verzorging en bezoekers werd de aanwezigheid van de katten gewaardeerd. Dit onderzoek sluit goed aan bij ontwikkelingen in de Nederlandse zorg. Verpleeghuizen krijgen meer en meer een woonsfeer. Wellicht kunnen in de toekomst bewoners hun eigen huisdieren meenemen naar het verzorgings- of verpleeghuis. Dat versterkt klaarblijkelijk het gevoel van autonomie. (HvW)
Literatuur
- 1.↲Enders-Slegers JMP. Een leven lang goed gezelschap. Empirisch onderzoek naar de betekenis van gezelschapsdieren voor de kwaliteit van leven van ouderen [Proefschrift Universiteit Utrecht]. Veenendaal: Universal Press, 2000.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
