Graaien…

Ik moest denken aan het gemak waarmee ik mij liet meeslepen met deze knikkergekte toen ik een tv-programma over de Stichting Philadelphia zag. Als je deze dagen alle krankzinnigheid over de banken ziet, denk je nog: het is maar geld. Maar bij de Stichting Philadelphia gaat het om de zorg voor (zwaar) gehandicapte patiënten. Een old-boys-netwerk van elkaar ballen toespelende en uit de controlewind houdende heren, jaagt allerlei megalomane (lucht)kastelen na of komt het vacatiegeld ophalen voor niet verleend toezicht. Die nagejaagde kastelen zijn voor de heren zelf misschien nog nuttig, en wellicht ook voor een aantal ‘vrindjes’, maar in elk geval niet voor de patiënten waarom het uiteindelijk gaat. Het is wel duidelijk dat je niet gereformeerd hoeft te zijn om te denken dat de mens tot het kwaad geneigd is. We zien het al tientallen jaren: zodra de controle minder werd – en dat moest in de jaren zeventig zonodig – nam de fraude en het misbruik toe. Hoe is het in vredesnaam mogelijk geweest dat men de marktwerking in de zorg tóch invoerde? Iedereen die even dóórdacht, wist toch dat daar brokken van zouden komen? Al was het maar om de denkfout dat de zorgvraag een soort stabiel gegeven is. Als de zorg vraaggestuurd wordt, wordt natuurlijk ook de vraag met zorg gestuurd. Zo gauw er marktwerking in het geding is, wordt alles in het werk gesteld om de (zorg)vraag tot grote hoogte op te stuwen. Om daaraan dan weer het hoofd te bieden, zijn er hele horden nieuwe zorgaanbieders nodig. En zodra er sprake is van marktwerking, kruipen er allerlei niet-deugende figuren uit hun holen. Artsen op de loonlijst van farmaceuten of andere belanghebbenden prijzen (be)handelingen aan, waarvoor geen enkele wetenschappelijke grond te vinden is. Een ziekenhuis wordt zó belachelijk luxe gebouwd en aangekleed, dat er vóór de opening al grote groepen mensen moeten worden ontslagen. Thuiszorgorganisaties zuchten onder malafide directeuren die er met de buit vandoor gaan. De niet te ontwarren knopen van het persoonsgebonden budget zijn zó ingewikkeld dat je erop kon wachten dat allerlei louche figuren mensen hun geld en dus hun zorg ontfutselen. Hans van der Voort hvdvoort@knmg.nl