Groeiachterstand van tweelingen in de baarmoeder heeft ook later effect

Het is bekend dat foetale groeirestrictie een verhoogd risico geeft op ontwikkelingsproblemen. Tot nu toe zijn deze echter aangetoond bij kinderen die werden vergeleken met kinderen zonder groeirestrictie die geen familie van elkaar waren. Daarbij is bias onvermijdelijk. In dit onderzoek keek men naar de verschillen in ontwikkeling in een populatie van discordante, eeneiïge tweelingen met een gedeelde placenta (monochoriaal-diamnotisch) die werden geboren tussen 2002 en 2017. De onderzoekers excludeerden tweelingen met ernstige complicaties. Zij maten de cognitieve en motorische prestaties met 2 tests.

Uitkomsten 

In totaal includeerden de onderzoekers 47 tweelingen met een mediane amenorroeduur van 33,9 weken (IQR 31,3-36,0) en een mediaan geboortegewicht van 1400 gram (1111-1875) van het kleine kind en 2003 (1600-2680) van het grote kind. De mediane leeftijd op moment van de ontwikkelingstest was 11 jaar (8-13).  

De mediane score op de uitgebreide IQ-test was 94 (86-101) voor het kleine kind en 100 (92-108) voor het grote kind (p < 0,0001). Kleine kinderen scoorden gemiddeld lager op alle cognitieve domeinen en hadden vaker een milde ontwikkelingsachterstand (IQ < 85) dan grotere kinderen (36% versus 11%; OR 4,8; p = 0,005). Er was geen verschil in het aantal kinderen met een ernstige ontwikkelingsachterstand (2 in beide groepen).

Extra aandacht 

Een milde ontwikkelingsachterstand vraagt om extra aandacht voor het dagelijks functioneren van deze kinderen. Dit onderzoek bevestigt het vermoeden dat de kleinste van een eeneiïge tweeling zich vaker anders ontwikkelt dan de grote. Dat geeft de huisarts ruimte om zorgen van ouders bespreekbaar te maken en zo nodig te verwijzen voor aanvullende, ondersteunende zorg.