Het meeste werk rust op mijn schouders!

Onevenwichtigheid in de beleefde werklast van huisartsen in een maatschap leidt tot wrevel en hierdoor tot een belasting voor het samenwerkingsverband. Een kwalitatief onderzoek onder 18 huisartsen in Londen liet zien dat er nog steeds een taboe rust op het bespreekbaar maken van dit probleem. De meest genoemde reden van onevenwichtigheid in de verdeling van werk was het verschil in consultvoering. De snelle huisartsen vonden dat ze meer extra taken kregen omdat ze toch al klaar waren en de langzame huisartsen hadden het gevoel dat ze meer oog hadden voor psychische en sociale problemen. Dit gaf hen juist de extra stress. Genoemde oplossingen waren de patiënten op naam zetten of een puntensysteem voor de taken ontwikkelen. Overigens bleek dat er nauwelijks verschillen waren als er gekeken werd naar de werkelijke prestaties volgens de computeruitdraaien. Het bleek dus vooral een gevoel te zijn. Het gras bij de buurman is immers altijd groener. Maar als het vertrouwen in elkaar ontbreekt, kan dit gevoel vervelende gevolgen hebben. (RD)