Het nefrotisch syndroom bij volwassenen [Kennistoets]

1. In de urine van de 24-jarige heer Prins vindt de huisarts te veel eiwit: de urinedipstick toont 3 plusjes (+++). Het serumalbumine wordt 2 dagen later bepaald en blijkt verlaagd: 28 g/L (N 35-55 g/L). Pas een week later krijgt de heer Prins dikke enkels en oedeem rond de ogen. Wanneer is bij de heer Prins sprake van het nefrotisch syndroom?

a. Al bij de positieve uitslag van de urinestick (+++).

b. Pas na ook de uitslag van het verlaagde serumalbumine.

c. Pas na het optreden van oedemen.

2. Het ziekteproces bij het nefrotisch syndroom speelt zich af in de glomerulus. De filtratiebarrière wordt doorlaatbaar voor grote moleculen (zoals albumine). Waar vindt de primaire beschadiging plaats?

a. Endotheel (bloedvatwand)

b. Basaalmembraan (tussenlaag)

c. Podocyten (renale cellaag)

3. Höppener beschrijft de pathofysiologie van het nefrotisch syndroom. Wat veroorzaakt het oedeem en in welke ruimte bevindt zich het extra vocht?

a. Verlaagde osmotische plasmadruk is de oorzaak van een toename van intracellulair vocht.

b. Verlaagde osmotische plasmadruk is de oorzaak van een toename van extracellulair vocht.

c. Verlaagde urineproductie is de oorzaak van een toename van extracellulair vocht.

4. Door welke factor(en) worden de morbiditeit en mortaliteit van het nefrotisch syndroom voornamelijk bepaald?

a. Door de achteruitgang van de nierfunctie

b. Door complicaties, zoals trombo-embolieën en infecties

c. Door voortdurende toename van het oedeem

5. De huisarts krijgt de laboratoriumuitslagen terug van de 66-jarige heer Kievit. De geschatte eGFR is 55 ml/min/1,73 m2. Drie maanden geleden was de eGFR ook 55 ml/min/1,73 m2. De huisarts vraagt zich af of er bij de heer Kievit nu sprake is van chronische nierschade. Welk antwoord is correct?

a. Ja.

b. Nee, er moet tenminste 6 maanden sprake zijn van een verminderde nierfunctie.

c. Nee, er is bij de heer Kieviet geen sprake van een verminderde nierfunctie.

d. Onbekend, want gegevens over albuminurie ontbreken.

6. Chronische nierschade kan het gevolg zijn van klassieke nierziekten, zoals glomerulonefritis en cyste-nieren. Maar de nierschade kan ook het gevolg zijn van bloedvatveranderingen (in de nier) als gevolg van hypertensie, DM type 2 en athero-sclerotisch vaatlijden. Vroeger was chronische nierschade vooral het gevolg van klassieke nierziekten. Hoe is dat nu?

a. Klassieke nierziekten zijn nog steeds verantwoordelijk voor de meeste gevallen.

b. Beide oorzaken hebben een even groot aandeel.

c. Hypertensie en DM type 2 zijn verantwoordelijk voor de meeste gevallen.

7. Bij nierschade vallen nefronen uit en worden de overgebleven nefronen zwaarder belast. Deze nefronen slijten daardoor sneller en raken, in de loop van de tijd, ook beschadigd. Zo loopt de nierfunctie terug. Chronische nierschade is onomkeerbaar. Wanneer ontstaan klachten?

a. Pas als de nierfunctie 70% van normaal is.

b. Pas als de nierfunctie 50% van normaal is.

c. Pas als de nierfunctie 30% van normaal is.

8. Een hoog zoutgebruik is voor iedereen nadelig, niet alleen bij chronische nierschade. Consumptie van maximaal 6 gram zout per dag kan chronische nierschade voorkomen. Van alle Nederlanders eet 85% meer zout dan de norm van 6 gram/dag. Wat is de belangrijkste reden daarvoor?

a. Aan gekochte voedingsmiddelen is al zout toegevoegd, waardoor de norm al snel in zicht komt.

b. Consumenten voegen zelf te veel zout aan het eten toe, ze zijn zich niet bewust van de schadelijke effecten.