Hoger suïciderisico bij transgender personen

De onderzoekers verrichten onder 14- tot 18-jarigen een dwarsdoorsnedeonderzoek met een online vragenlijst (n = 2020, van wie 1148 transgender jongeren). Ze waren geïnteresseerd in geslacht en genderidentiteit (cisgender, transgender, non-binair) en de uitkomstmaten suïcidaliteit (inclusief passieve doodswens, suïcideplannen en daadwerkelijke pogingen) en automutilatie. Transgender houdt in dat de genderidentiteit of -expressie niet overeenkomt met het geboortegeslacht, bij cisgender is dat wel het geval. Bij non-binair is de genderidentiteit niet gebonden aan één geslacht.

Transgender jongeren hadden een hoger risico op suïcidaliteit met oddsratio’s die variërenden van 1,65 voor een daadwerkelijke poging tot 2,66 voor passieve doodswens. In subgroepanalyses was het risico op suïcidaliteit en automutilatie verhoogd voor transgender jongens en meisjes en non-binaire jongeren met vrouwelijk geboortegeslacht. Jongeren die zichzelf als homo- of biseksueel beschouwden, hadden ook een hoger risico op suïcidaliteit, van zelfmoordgedachtes tot daadwerkelijke pogingen.

Transgender jongeren, evenals non-binaire jongeren met vrouwelijk geboortegeslacht, hebben een hoger risico op suïcidaliteit. Nederlandse cijfers van 113 Zelfmoordpreventie onder LHBT-volwassenen zijn vergelijkbaar. LHB-volwassenen doen viermaal zo vaak een suïcidepoging (8% heeft ooit een poging gedaan) en transgender personen zelfs vijf- tot tienmaal zo vaak. De helft van de LHB- en 70% van de transgender volwassenen heeft ooit aan zelfmoord gedacht. Huisartsen kunnen een belangrijke rol spelen in het tijdig herkennen en bespreekbaar maken van psychische problematiek en suïcidaliteit bij LHBT-jongeren. Hiernaar actief vragen op een open manier creëert voor jongeren een opening om het gesprek aan te gaan.