De discussie over de registratiemogelijkheden die de HIS-sen de huisarts bieden, kan misschien een hefboom zijn om een jarenoude, ergerniswekkende beperking van het elektronisch registreren ongedaan te maken. In de huidige HIS-sen is het lastig om meerdere aspecten van een consult zodanig te noteren dat je ze later gemakkelijk kunt terugvinden. Ik geef een aantal voor iedere huisarts herkenbare voorbeelden, makkelijk om aan te vullen:
-
Een patiënt met een gediagnosticeerd cardiaal probleem die vaak met somatisch onverklaarbare klachten komt, waaronder vermeende hartklachten: ik zou die consulten zowel onder de episode ‘SOLK’ als onder de episode ‘Hartinfarct 2009’ willen terugvinden.
-
Een ACE-remmer bij hypertensie blijkt niet goed verdragen te worden: ik wil dat kunnen terugvinden onder ‘Hypertensie’, maar ook onder de episode ‘Bijwerkingen’.
-
Als je bij een patiënt bij de klacht ‘hoofdpijn’ diens huwelijksproblemen exploreert: registreren onder de episode ‘Relatieproblematiek’, ‘Spanningshoofdpijn’ of beide?
-
Overmatig benzogebruik als reactie op pesten op het werk: registreren onder ‘Middelenmisbruik’, ‘Problemen met werk’ of beide?
-
De (rokende) ouders die – uit pedagogische onmacht – weer met hun (inderdaad) verkouden kind komen: ‘Opvoedingsproblemen’, ‘Gewone verkoudheid’, ‘Roken’ of alledrie?
Het komt erop neer dat wij hebben geleerd patiënten holistisch te benaderen volgens het bio-psychosociaal model, maar dat de HIS-registratie dat niet ondersteunt en ons dwingt in een monocausaal keurslijf. Ook puur somatisch kan het nuttig zijn een consult onder twee episoden te kunnen registreren (zie voorbeeld 2). Eenvoudige oplossing: sta meerdere E-regels toe bij één consult.
De overweging van Annet Sollie dat aparte velden voor registratie wat betreft de dagelijkse zorg vooral nuttig zijn als de huisarts daarop specifiek wil zoeken onderschrijf ik, zij het dat een registratieformat het denkproces ook kan ondersteunen. De K van de IKSOEP zou de huisarts dan helpen te expliciteren waarom het in het consult nu echt gaat. Dat is niet subjectief of objectief, maar lijkt mij toch altijd iets wat patiënt en arts zijn overeengekomen, de gemeenschappelijke agenda.
Ferdinand Schreuder
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
