Impliciete onzekerheden bij SOLK

Onzekerheid is inherent aan het huisartsenvak. Deze onzekerheid uiten huisartsen zowel expliciet (‘ik weet het niet’) als impliciet (‘zou kunnen/misschien’). In een eerder kwalitatief onderzoek van dezelfde Nijmeegse onderzoekers kwam al naar voren dat onzekerheden bij SOLK vaker op een impliciete manier worden gecommuniceerd. In het verlengde hiervan poogden zij dit gegeven met nieuw onderzoek te kwantificeren. Daarnaast bekeken zij of deze impliciete manier van communiceren effect had op de onzekerheid van patiënten.

De onderzoekers vergeleken 41 SOLK-consulten van Nederlandse huisartsen met 41 consulten over een medisch verklaarbare aandoening van diezelfde huisarts, zoveel mogelijk op dezelfde dag. Hierbij observeerden zij in totaal 2590 uitspraken over de medische situatie van de patiënt. Bij de SOLK-consulten deden huisartsen anderhalf keer vaker een impliciete uitspraak dan bij medisch verklaarbare aandoeningen (OR 1,54; 95%-BI 1,15 tot 2,10). De onzekerheid bij de patiënt werd in kaart gebracht met de State Trait-Anxiety Inventory, die de angst over een mogelijke gebeurtenis probeert te objectiveren. De onderzoekers vonden geen significante relatie tussen het aantal impliciete uitingen en de zelfgerapporteerde onzekerheid van patiënten voor en na het consult (p = 0,817; 95%-BI -1,19 tot 0,91).

Over de redenen van expliciete en impliciete uitingen tijdens het consult durven de onderzoekers geen uitspraken te doen. Mocht u echter merken dat u tijdens het consult een slag om de arm houdt, dan hoeft dit niet tot onzekerheid bij uw patiënt te leiden.