Kleine kwalen in de huisartspraktijk

Het boek Kleine Kwalen in de Huisartsenpraktijk beleeft inmiddels zijn vierde druk. Het is in eerste instantie ontstaan om een leemte in de medische literatuur op te vullen. Er bestond geen handboek voor kleine kwalen in de huisartsenpraktijk. Het boek omvat 118 hoofdstukken, naar evenzoveel kwalen. Elk hoofdstuk is op dezelfde wijze overzichtelijk opgebouwd: definitie, etiologie, ‘waarmee komt de patiënt’, epidemiologie, anamnese, onderzoek, beleid en preventie/voorlichting. De hoofdstukken 32 tot en met 118 betreffen kwalen van hoofd tot voeten, de kwalen in hoofdstukken 1-31 hebben een meer algemeen karakter. Voor deze nieuwe druk hebben de 71 medewerkers opnieuw literatuuronderzoek gedaan om de eventuele voortgang in inzichten ten aanzien van de kleine kwaal te kunnen presenteren. Hier en daar slipt er dan toch een advies door dat niet gangbaar meer is: bijvoorbeeld ten aanzien van diachylongebruik bij steenpuisten. In (nota bene) het notenapparaat van de NHG-Standaard Bacteriële huidinfecties (1998) wordt onderbouwd waarom diachylon niet meer gebruikt zou moeten worden. Het boek is primair bedoeld voor huisartsen en huisartsen in opleiding. Een nieuw streven is het boek ook toegankelijk te maken voor de belangstellende ‘leken’ én patiënten. Daartoe heeft men vrij systematisch de medische termen in de titel van ieder hoofdstuk vertaald. Dit vertalen is niet consequent doorgevoerd. Hierdoor ontstaan teksten die minder of meer gelardeerd zijn met medische terminologie. Het boek verdient in de boekenkast (vooralsnog) geen plaats naast Jip en Janneke. Iedere huisarts zal in de loop van de tijd zijn eigen repertoire aan oplossingen voor minder ernstige, maar voor de patiënt soms lastige ongemakken ontwikkelen.Voor diegene die al langer het vak uitoefent, kan het nuttig zijn dit boek eens in te zien om te lezen hoe evidenced zijn eigen op ervaring of gewoonte geschoolde benadering van bepaalde kleine kwalen is. Voor de HAIO kan dit boek zeker in het begin van de opleiding een soort baken zijn. Het bespaart een hoop zoekwerk. Het levert zelfs tijdens en tussen de spreekuren door, genoeg handvatten om direct verder te kunnen. De kritische noot kraakt u achteraf met uw opleider!