Het is lastig om in een vroeg stadium te voorspellen welke huisartsen-in-opleiding later in het traject niet goed functioneren. Uit Australisch onderzoek blijkt dat zo’n voorspelling toch mogelijk is. Zowel de beoordeling van verschillende consulten door een ervaren huisarts als een primaire, medische opleiding in het buitenland voorspellen wie in een latere fase van de opleiding een verlengingstraject moet volgen.
Magin et al. onderzochten in een retrospectief cohort van huisartsen-in-opleiding of er vroege signalen waren die wezen op degenen die later in een verlengingstraject terechtkwamen. Het onderzoek vond plaats in Australië in een cohort van 248 huisartsen-in-opleiding. Van deze groep moesten er 26 (10,5%) een verlengingstraject volgen.
Na analyse van een aantal kenmerken en toetsuitslagen van de huisartsen-in-opleiding bleken er vier voorspellers voor een verlengingstraject te zijn. Die voorspellers waren: de uitslag van een dagdeel consulten meekijken door een ervaren huisarts (niet de opleider), de evaluatie van het klinisch functioneren en communiceren door medehuisartsen-in-opleiding en de beoordeling van consulten door patiënten en een medische opleiding in het buitenland. In een statistisch model met al deze voorspellers bleken er twee de beste voorspelling te geven: de uitslag van een ochtend consulten meekijken door een ervaren huisarts (OR 0,77; 95%-BI 0,67 tot 0,87) en een medische opleiding in het buitenland (OR 3,50; 95%-BI 1,38 tot 8,83).
Dit onderzoek laat zien dat beoordeling van het gedrag van een huisarts-in-opleiding in de praktijk meer informatie geeft over diens voortgang dan kennistoetsen of ingangstesten. Alertheid op het niet halen van dit soort beoordelingen zou tot eerdere bijsturing van de opleiding kunnen lijden, zodat dure en emotioneel zware verlengingstrajecten zoveel mogelijk achterwege kunnen blijven.
Jurgen Damen
Literatuur
- 1.Magin P, et al. Early predictors of need for remediation in the Australian general practice training program: a retrospective cohort study. Adv in Health Sci Educ 2017;22:915-29.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
