Kun je COVID-19 oplopen in het zwembad?

In zwembaden is de belangrijkste vorm van infectietransmissie normaliter de feco-orale route. Voor COVID-19 lijkt deze manier van overdracht tot op heden echter niet te spelen. Virusdeeltjes kunnen wel via andere wegen in het zwembadwater komen, zoals door speeksel, niezen, hoesten en mensen die hun handen of lichaam niet wassen voordat ze het water in gaan. Via de slijmvliezen (zwemmen zonder zwembril, inslikken van water) loopt men dan toch risico.

Het goede nieuws: coronavirussen zijn gevoelig voor chloor en instabiel in water. Het slechte nieuws is dat deze afbraak wel seconden tot minuten duurt. De totale virale load per tijdseenheid is daarom belangrijk. Het is verstandig om afstand te houden in het water, omdat het aantal virusdeeltjes het hoogst zal zijn in het water vlak achter een zwemmer. Beperking van het aantal zwemmers per uur helpt ook: dat verdunt de virusconcentratie en geeft meer tijd om het water te zuiveren. Het zwembad optimaliseert daarnaast de chloorgraad, pH en temperatuur van het water om de virusafbraak te versnellen. Buiten het bad zit het risico vooral in de bekende aerogene overdracht, maar ook in objecten die minder of niet nat zijn. Denk aan glijbanen, trappen, schuimrubberen zwemattributen of blotevoetenvloeren. 

Het infectierisico is dus niet nul, maar kan wel verminderd worden. Het gebruik van een zwembril helpt daarin, net als thuis douchen, zo weinig mogelijk dingen aanraken en afstand houden – ook in het water.