Kwetsbare ouderen opsporen

Ineke Smets et al. bekeken de betrouwbaarheid van de GFI bij 70- plussers in de huisartsenpraktijk. Zij onderzochten 290 personen = 70 jaar uit verschillende praktijken en vergeleken de GFI met een gouden standaard. Hiertoe maakten ze gebruik van de Comprehensive Geriatric Assessment-schaal (CGA). Ouderen die op basis hiervan in twee of meer domeinen beperkingen vertoonden, werden gedefinieerd als kwetsbaar.

Door de GFI-scores te vergelijken met die van de CGA, konden ze de sensitiviteit en specificiteit van de GFI berekenen en concluderen dat die onder de maat is: 24% van de ouderen die op basis van de CGA extra zorg nodig hadden, werd met de GFI niet als zodanig herkend. Omgekeerd was 27% van de ouderen, die volgens de CGA geen extra zorg nodig hadden, volgens de GFI wel kwetsbaar. Bij een geschatte prevalentie van 15% kwetsbare ouderen in een huisartsenpopulatie = 70 jaar zal bij screening 23% als kwetsbaar worden aangemerkt, terwijl zij in principe geen extra zorg nodig hebben.

Vooral het grote aantal fout-positieven maakt de GFI minder geschikt voor opsporing van kwetsbare ouderen in de huisartsenpraktijk. Bij een screening van 300 70-plussers in een modale praktijk zullen ongeveer 100 patiënten nader onderzoek nodig hebben vanwege een positieve GFI. Van hen zullen er uiteindelijk maar 34 daadwerkelijk kwetsbaar zijn. Tegelijkertijd zullen er 11 niet als zodanig herkend worden. Belangrijke getallen om bij stil te staan als je overweegt de GFI in te zetten.