Wetenschap

Langdurig gebruik van diuretica bij hypertensie en diabetes

Gepubliceerd
10 november 2005

Vraagstelling

Verhoogt chloortalidon het risico op cardiovasculaire sterfte bij diabetespatiënten met hypertensie?

Betekenis voor huisarts en patiënt

De huidige NHG-Standaard adviseert bij hypertensie met of zonder diabetes diuretica als eerste keuze. In dit onderzoek is bij ouderen met geïsoleerde systolische hypertensie aangetoond dat bij diabetes mellitus type 2 (DM2) het gebruik van diuretica op de lange termijn niet ongunstig is. Ook is het ontstaan van DM2 tijdens de behandeling met diuretica geen reden om de medicatie te wijzigen. Voor de nieuwe NHG-Standaard Diabetes Mellitus type 2 en de CBO-NHG richtlijn Cardiovasculair risicomanagement levert dit onderzoek verdere onderbouwing van het in de richtlijnen geformuleerde beleid.

Korte beschrijving

In de eerder gepubliceerde SHEP-trial (Systolic Hypertension in the Elderly Program) concludeerden onderzoekers dat diabetes die ontstond tijdens behandeling van hypertensie met diuretica geen verhoogd risico op cardiovasculaire aandoeningen veroorzaakt. Gezien de betrekkelijk korte duur van de trial (gemiddeld 4,3 jaar) twijfelde men of dit ook op de langere termijn geldt. In dit vervolgonderzoek volgden onderzoekers de patiënten uit deze trial gedurende ruim 14 jaar.1 Patiëntenpopulatie Initieel werden 4732 patiënten (=60 jaar) met systolische hypertensie ingesloten en gerandomiseerd in de onderzoeksgroep (chloortalidon) en een placebogroep. Systolische hypertensie definieerden ze als een systolische bloeddruk >160 mmHg (maar Opzet en interventie In opzet betrof het een RCT waarbij na randomisatie de interventiegroep behandeld werd met chloortalidon (12,5 of 25 mg), eventueel aangevuld met een bètablokker bij onvoldoende resultaat. De controlegroep kreeg een placebo. De onderzoekers volgden de verschillende groepen na afloop van de trial. Na gemiddeld 14 jaar analyseerden ze de resultaten opnieuw. Primaire uitkomstmaat De belangrijkste uitkomstmaat was de totale sterfte en de sterfte als gevolg van een cardiovasculaire oorzaak. Dit stelde men vast met behulp van het registratiesysteem van de overheid. De analyse geschiedde, ook na 14 jaar, volgens het intention-to-treatprincipe. Resultaten Na randomisatie kwamen 2363 personen in de interventiegroep en 2369 personen in de controlegroep. De gemiddelde leeftijd was 71,6 jaar (SD 6,7); 58% was vrouw; 16,9% had DM2; de helft rookte of had gerookt; 4,9% had een infarct doorgemaakt; tensie was gemiddeld systolisch 170,4 mmHg (SD 9,5). Mortaliteit in de diureticagroep was 19%, in de placebogroep 21,7% (RR 0,85; 95%-BI 0,75-0,97). Men ging na of patiënten DM2 hadden bij aanvang van het onderzoek, of dat DM2 zich tijdens de trial ontwikkelde. DM2 ontwikkelde zich in de diureticagroep bij 13,0%, in de placebogroep bij 8,7% (pConclusie van de onderzoekers Behandeling van geïsoleerde systolische hypertensie bij ouderen (>60 jaar) met diuretica verbetert de uitkomst (minder sterfgevallen) op lange termijn. Diabetes ontstaan tijdens de behandeling met diuretica heeft een milder verloop dan diabetes die al bestond voordat men met diuretica startte. Zowel de cardiovasculaire als de totale sterfte is lager met diuretica bij hypertensie en diabetes. Bewijskracht Gerandomiseerd placebogecontroleerd dubbelblind onderzoek (1b).2 Arie Knuistingh Neven en Just Eekhof, LUMC

Wat is een POEM?

Een POEM (Patient Oriented Evidence that Matters) is een evidence-based referaat van een wetenschappelijk artikel. De feitelijke informatie uit het artikel geven we daarbij zo helder, objectief en transparant mogelijk weer. Daarnaast vertalen we de uitkomsten van het artikel naar de huisarts die een patiënt voor zich heeft, zo mogelijk met NNT of andere getallen die voor de individuele patiënt inzichtelijk zijn. We vergelijken de resultaten met huidige richtlijnen of de gangbare werkwijze. Voorlopig publiceren we in elke H&W een POEM.

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Verder lezen