Leefstijl als behandeling van psoriasis?

De auteurs includeerden tien RCT’s in ziekenhuissettings met in totaal 1163 obese psoriasispatiënten. De mate van ernst van de psoriasis, interventies en uitkomstmaten verschilden.

Ten opzichte van de gebruikelijke zorg leidden laagcalorische diëten gedurende 24 tot 26 weken tot een duidelijke stijging van het aantal mensen met ten minste 75% verbetering op de Psoriasis Area and Severity Index (PASI) (RR 1,66; 95%-BI 1,07 tot 2,58; 2 trials; n = 323; NNT = 3). In één onderzoek trad na zes maanden een relevante verbetering op in de dermatologische kwaliteit van leven (Mean Difference (MD) -12,20; 95%-BI -13,92 tot -10,48; schaal 0 tot 30). In de twee trials (n = 78) die ook de BMI als uitkomstmaat hadden, was er na 24 weken een afname van de BMI (MD -4,65; 95%-BI -5,93 tot -3,36).

In een andere trial kregen de patiënten niet alleen een laagcalorisch dieet maar ook een beweegprogramma (n = 303). Dit gaf al na 16 weken een relatieve verbetering van de BMI (-1,1 kg/m²; p = 0,002), maar de PASI verbeterde niet significant (RR 1,28; 95%-BI 0,83 tot 1,98). Trials met alleen leefstijleducatie lieten geen significante verbeteringen zien.

De voornaamste beperkingen van de onderzoeken waren het ontbreken van blindering en de hoge uitval. Het bewijs was van lage tot matige kwaliteit.

De NHG-Standaard Psoriasis geeft geen leefstijladviezen. Hoewel de kwaliteit van het bewijs van deze onderzoeken laag tot matig is, zou het toch de moeite waard kunnen zijn om obese patiënten met psoriasis te motiveren een laagcalorisch dieet en een beweegprogramma te volgen. Dat kan mogelijk vermindering van plaques geven èn gunstig zijn voor het bij hen vaak verhoogde cardiovasculaire risicoprofiel: twee vliegen in een klap!