Lopend onderzoek: Orale of lokale antibiotica bij een plots ontstaan loopoor?

Een OMA is een van de meest voorkomende infectieziekten bij kinderen. Ongeveer 20% van deze kinderen presenteert zich met een plots ontstaan loopoor als gevolg van een spontane trommelvliesperforatie.2 In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, ervaren deze kinderen dezelfde mate van oorpijn, zijn zij vaak zieker bij presentatie en houden zij langer klachten dan kinderen met een acute middenoorontsteking zonder een loopoor. Conform de NHG-Standaard en gebaseerd op onderzoek dat een gunstig effect liet zien op de duur van koorts en pijn, schrijven huisartsen meestal een oraal antibioticum voor aan kinderen met een OMA en een loopoor.12 Behandeling met orale antibiotica kan echter leiden tot systemische bijwerkingen zoals diarree, braken en huiduitslag en bij een zo frequent voorkomende infectie draagt het bij aan de ontwikkeling van antimicrobiële resistentie.3

De vraag is of kinderen met een plots ontstaan loopoor lokaal kunnen worden behandeld met antibioticum oordruppels, met de trommelvliesperforatie als toegang tot het middenoor. Het is bekend dat antibioticum-corticosteroïd oordruppels veel effectiever zijn dan een oraal antibioticum bij kinderen met trommelvliesbuisjes en een plots ontstaan loopoor.4 Of dit ook geldt voor kinderen zonder buisjes is onbekend. Eind 2017 startte daarom een onderzoek met als belangrijkste onderzoekvraag: Wat is de klinische en kosteneffectiviteit van antibioticum-corticosteroïd oordruppels vergeleken met een oraal antibioticum bij kinderen die zich bij de huisarts presenteren met een acute middenoorontsteking en een loopoor als gevolg van een spontane trommelvliesperforatie? De resultaten van het onderzoek worden verwacht in 2021.