Mannelijke artsen achtergesteld?

Hoewel vrouwen nog altijd ondervertegenwoordigd zijn in de hogere functies in de gezondheidszorg, vindt er wel een verschuiving plaats. De BMJ meldt op basis van gegevens uit Nieuw-Zeeland dat vrouwen steeds meer toegang krijgen tot banen in de gezondheidszorg die traditioneel door mannen vervuld worden.1 Het omgekeerde, mannen die een ‘vrouwenberoep’ gaan uitoefenen, gebeurt echter nauwelijks. Het is een bekend fenomeen: beroepen zijn niet sekseneutraal en vrouwenwerk wordt nog altijd ondergewaardeerd. Hopelijk gaat die onderwaardering voor vrouwenwerk niet gelden voor de huisartsgeneeskunde en ook niet voor het specialisme gynaecologie en de verloskunde waarin vrouwen, ook in Nederland, enorm in opmars zijn. Een artikel in dezelfde BMJ spreekt zelfs van een ‘gender gap’ bij de opleiding tot gynaecoloog.2 Mannelijke studenten leveren slechtere prestaties dan hun vrouwelijke studiegenoten. Bovendien zijn er aanwijzingen dat mannelijke studenten minder ervaring opdoen met het gynaecologisch onderzoek omdat veel vrouwelijke patiënten een vrouwelijke dokter prefereren en dus mannelijke studenten weigeren. Nu zijn slechte loopbaanperspectieven verreweg de belangrijkste reden voor Amerikaanse mannelijke studenten om geen gynaecoloog te worden, zo schrijven Schnuth et al. in de American Journal of Obstetrics and Gynecology bezorgd.3 Dat vrouwelijke patiënten de voorkeur geven aan een vrouwelijke gynaecoloog lijkt ook een rol te spelen. Omdat verschillende onderzoeken inderdaad hebben aangetoond dat patiënten in de gynaecologie een sterke voorkeur hebben voor vrouwelijke artsen, opperen zij de mogelijkheid dat mannelijke artsen die gynaecoloog willen worden zich misschien extra uitgedaagd voelen om zich in te zetten voor een goede arts-patiëntrelatie en zich te bekwamen in hun communicatievaardigheden. Beide uitkomsten zijn ook interessant voor de huisartsgeneeskunde. Misschien krijgen ook in de huisartsgeneeskunde mannelijke haio's wel te weinig kansen om gynaecologisch onderzoek goed te leren, terwijl gynaecologische klachten toch een groot deel van de morbiditeit in de huisartsgeneeskunde vormen. (TLJ)