Met ‘meten is weten’ kom je er niet bij depressie

In een poging het snel voorschrijven van antidepressiva – bijvoorbeeld al in het eerste consult – wat uit te stellen, werden huisartsen in Groot-Brittannië verplicht om hun patiënten een depressievragenlijst te laten invullen. Er werden verschillende vragenlijsten gebruikt om de ernst van de depressie te meten; de Patient Health Questionnaire 9 (PHQ), de Beck-Depressielijst en de Hospital Anxiety Depression Score (HADS). Bijna 80% van de patiënten kreeg een antidepressivum voorgeschreven en ruim 20% werd verwezen naar een psycholoog, meestal patiënten met een hoge depressiescore. De huisartsen hanteerden de gebruikelijke afkappunten voor een ernstige of matige depressie om patiënten in te delen. De twee meest gebruikte scorelijsten, de HADS en PHQ, gaven echter flink verschillende uitkomsten. Met de HADS werd circa 55% van de patiënten als ernstig depressief betiteld, met de PHQ ruim 80%. Gelukkig gebruikten huisartsen ook hun klinische beoordeling om te beslissen of ze het met de score eens waren en welke behandeling nodig was. Bij patiënten met comorbide lichamelijke aandoeningen als hart- en vaatziekten, en bij oudere patiënten werden minder vaak antidepressiva voorgeschreven. Misschien moeten de afkappunten van de vragenlijsten eens afgezet worden tegen het klinische oordeel van huisartsen en andere professionals. In de praktijk blijft de klinische blik belangrijker dan meten! (EvR)