Minder sterfte en acute-zorgconsumptie bij langdurige huisarts-patiëntrelatie

Sinds 2001 heeft iedere Noor, net als iedere Nederlander, een vaste huisarts. Die huisarts werkt vaak in een praktijk met gemiddeld 3 tot 6 andere huisartsen. De onderzoekers verzamelden gegevens van ruim 4,5 miljoen Noren uit verschillende databases om de relatie te onderzoeken tussen continuïteit in de huisarts-patiëntrelatie en acute ziekenhuisopnames, zorg buiten kantooruren en sterfte.

Zij gebruikten data van 4.552.978 Noorse inwoners. Zij excludeerden 746.058 Noren die in het jaar van het onderzoek van huisarts wisselden. De duur van de relatie werd gestratificeerd in 6 categorieën en de uitkomsten werden gecorrigeerd voor patiënt- en doktervariabelen.

De kans op zorg buiten kantooruren was significant lager als de arts-patiëntrelatie langduriger was. Met een arts-patiëntrelatie van 1 jaar als referentie was de oddsratio 0,87 bij 2 tot 3 jaar (95%-BI 0,86 tot 0,88) tot OR 0,70 (95%-BI 0,69 tot 0,71) bij > 15 jaar. Ook de kans op een acute ziekenhuisopname nam af bij een langduriger arts-patiëntrelatie: OR 0,88 (95%-BI 0,86 tot 0,90) bij 2 tot 3 jaar tot OR 0,72 (95%-BI 0,70 tot 0,73) bij > 15 jaar. Zelfs de kans op sterfte was in het jaar van het onderzoek lager bij patiënten met een langduriger arts-patiëntrelatie (OR 0,92; 95%-BI 0,86 tot 0,98) bij 2 tot 3 jaar tot OR 0,75 (95%-BI 0,70 tot -0,80) bij > 15 jaar.

Dit onderzoek laat zien dat een langduriger arts-patiëntrelatie een positief effect heeft op de kans op sterfte en consumptie van acute zorg, en daarmee de zorgkosten verlaagt. De kans op acute ziekenhuisopnames, zorg buiten kantooruren en sterfte bij een arts-patiëntrelatie van 15 jaar of langer neemt zelfs af met 25 tot 30%. Dit bevestigt de waarde van de kernkwaliteit ‘continuïteit’ voor zowel de huisarts als de patiënt.