NHG-bestuurder Eric Scheppink: ‘Gezamenlijkheid als richtinggevende kernwaarde’

Erics beslissing om naar het NHG te gaan was vooral intuïtief. ‘Zoals vaker bij belangrijke beslissingen in mijn leven. De verbinding die het NHG legt tussen wetenschap en praktijk trekt mij. En het is een mooie club met gedreven medewerkers heb ik inmiddels mogen constateren.’

Evidencebased en consensus

‘Van nature ben ik iemand die, hoewel intuïtie belangrijk voor me is, vanuit de ratio naar dingen kijkt. Zo sta ik ook in het leven. Ik vind het belangrijk om in het werk die ratio een goede plek te geven. Tegelijkertijd is lang niet alles evidencebased. Ook het NHG worstelt daarmee. Zaken waar consensus over nodig is, vind ik interessant. Hoe komt die consensus tot stand? Hoe kom je van een mening tot het integreren van kennis en kunde in het toe te passen beleid? Ik verwacht dat er bij het NHG een manier is om daar op een goede manier mee om te gaan. Ik wil graag helpen om dat richting te geven.’

Wetenschap en verschijningsvormen

‘Een ultieme vorm van wetenschap is voor mij evidencebased medicine. Maar wetenschap heeft veel toepassingsvormen. Ik vind het heel belangrijk dat er een organisatie als het NHG is met als missie het vertalen van de wetenschap naar toepassing in de huisartsenzorg. De rol van de huisarts binnen het Nederlandse gezondheidszorgsysteem als duider van klachten bij patiënten en poortwachter van het systeem is een belangrijke verworvenheid. Net als het inrichtingsprincipe dat we in Nederland hebben met de patiëntinschrijving op naam. Dat is om meerdere redenen ook zeer waardevol.

Ik zag de documentaire van Ruben Terlou over China. Dit bracht bij mij een schokeffect teweeg. Je ziet daarin honderden Chinezen met dossiers en scans onder hun arm die staan te wachten in een enorme hal om geholpen te worden door tientallen (honderden?) specialisten die op een rijtje zitten. Het maakt in 1 klap duidelijk waarom er tussen de patiënt en de specialist een generalist hoort. Voor mij is dat de huisarts, die als generalist inhoud geeft aan zijn vak, gebaseerd op kennis en kunde vanuit de wetenschap.’

‘De huisarts is duider van klachten en poortwachter binnen het Nederlandse gezondheidszorgsysteem. Een belangrijke verworvenheid’

Samenwerking en kernwaarden

‘Samenwerking kun je lezen als het woord gezamenlijk. Misschien een open deur, maar gezamenlijk kan alleen als er wordt samengewerkt. Gezamenlijk betekent ook netwerken. Niemand kan zonder de ander. Het is niet alleen een kernwaarde voor de huisarts of huisartsenzorg, het is ook een kernwaarde voor de betrokken beroepsorganisaties. We moeten aan de kernwaarde(n) gezamenlijk handen en voeten geven, daar ben ik van overtuigd.

Een kleine analogie: 3 kerkgemeenschappen binnen 1 dorp gaan samen. Er worden in aanvang elke zondagochtend om 10.00 uur 2 kerkdiensten gehouden. Elk met een eigen ‘kleur’. Onderweg naar de ‘eigen kerk’ passeren de gemeenteleden elkaar. Dat voelt erg ongemakkelijk. Al snel wordt geconstateerd dat allen eronder lijden en de gemeenschap wordt ondermijnd. Ze besluiten het anders te doen en nog maar 1 kerkdienst op zondag te houden. De gezamenlijkheid van de kerkgemeenschap komt daarmee op plek 1 en de identiteit volgt op 2. Voor mij een belangrijke les.

Ik denk dat wij dat ook moeten doen: op landelijk niveau gezamenlijkheid boven identiteit stellen. Dat neemt niet weg dat elke stroming of organisatie zijn eigen identiteit kan behouden. Maar de kern is wel dat er een gemeenschap is, namelijk van 14.000 huisartsen. Het NHG heeft net als de andere partners LHV, VPH en InEen zijn eigen identiteit met kenmerken die onopgeefbaar zijn. Daar zul je vorm aan moeten geven, want dat is je identiteit. Het gaat erom dat gezamenlijkheid een van je gemeenschappelijke kernwaarden is en dat dit boven de eigen identiteit gaat. We moeten daar helder over zijn. Hoe je dat precies vormgeeft is een uitdaging die er voor mij en Wendy ligt binnen en namens het NHG.’