Ouderen wonen steeds langer thuis, er zijn steeds meer patiënten met complexe problemen en een deel van de zorg verschuift van de tweede naar de eerste lijn. Samenwerking is daarom van belang, zoals ook verwoord in de nieuwe kernwaarde van de huisartsgeneeskunde ‘gezamenlijk’.13 In de praktijk blijkt samenwerking echter niet zo eenvoudig. Zo is er in multidisciplinair overleg vaak sprake van onduidelijkheid over de rollen, gebrek aan structuur of dominantie van een teamlid.45 Daarnaast overschatten professionals hun samenwerkingscompetenties.5
De competentie ‘samenwerken’ is, nationaal en internationaal, al enige tijd opgenomen in het medisch curriculum en het competentieprofiel van de huisarts. In de Nederlandse uitwerking van het competentieprofiel ligt de nadruk op de huisarts als leider en verwijzer.6 Dit impliceert dat iedere zorgprofessional op zijn eigen terrein blijft en werkt aan zijn eigen zorgplan. Complexe zorg vraagt echter om een gezamenlijk zorgplan waarbij ieder elkaars expertise aanvult.78 Samenwerken en het kunnen opstellen van een gezamenlijk zorgplan is een longitudinaal proces waarbij vertrouwen wordt opgebouwd, zodat zorgprofessionals durven te vertrouwen op de expertise van de ander. Het doel is om integrale zorg te leveren waarbij de zorgvraag van de patiënt centraal staat. Hiervoor is het nodig dat de zorgprofessional over de grenzen van zijn eigen professie durft te kijken en weet wat de ander de patiënt kan bieden. Om zo goed mogelijke zorg te kunnen leveren, moeten samenwerkingspartners regelmatig samen reflecteren op hun handelen en samenwerking.
In het leerproces van de aios staat het werkplekleren centraal. Binnen de kaders van het opleidingsplan van de huisartsopleiding bepalen aios hierbij zelf hun leerdoelen.9 Tijdens het werkplekleren doorloopt hij een leercyclus van leren en reflecteren. Feedback is daarbij essentieel.1011 Bij het ontwikkelen van interprofessionele samenwerkingscompetenties ligt het voor de hand om ook professionals met wie wordt samengewerkt te betrekken in de leercyclus. Het is hierbij nog de vraag hoe opleiders kunnen worden ondersteund in hun coachende rol tijdens het zelfsturend leren van de aios en hoe zorg- en welzijnsprofessionals de ontwikkeling van interprofessionele samenwerkingscompetenties van aios kunnen stimuleren.
Dit onderzoek richt zich op de leerbehoefte en competenties van aios om interprofessioneel te kunnen samenwerken. Ook wordt onderzocht hoe tools en andere zorg- en welzijnsprofessionals de aios en hun opleiders hierbij kunnen ondersteunen.
Om deze vragen te beantwoorden, kiezen we voor de methodologie van design-based research.12 Daarbinnen gebruiken we een mixed-methods aanpak, met onder andere de nominale groepstechniek, contextmapping en action research. De eerste resultaten van dit onderzoek worden eind 2019 verwacht.
Lees ook
'Steeds complexere zorg vraagt om teamwork' van Jerôme van Dongen et al (H&W, 18 oktober 2018)
Literatuur
- 1.↲Vogeli C, Shields AE, Lee TA, Gibson TB, Marder WD, Weiss KB, et al. Multiple chronic conditions: prevalence, health consequences, and implications for quality, care management, and costs. J Gen Intern Med 2007;22 Suppl 3:391-5.
- 2.↲Nederlands Huisartsen Genootschap. NHG-Standpunt Huisartsgeneeskunde voor ouderen. Er komt steeds meer bij. Utrecht: NHG, 2007.
- 3.↲Lambregtse C. Dit zijn onze (nieuwe) kernwaarden. De Dokter 2019;01:5.
- 4.↲Szafran O, Torti JMI, Kennett SL, Bell NR. Family physicians’ perspectives on interprofessional teamwork. Findings from a qualitative study. J Interprof Care 2018;32:169-77.
- 5.↲↲Van Dongen JJ, Van Bokhoven MA, Daniels R, Lenzen SA, Van der Weijden T, Beurskens A. Interprofessional primary care team meetings: a qualitative approach comparing observations with personal opinions. Fam Pract 2017;34:98-106.
- 6.↲Huisartsopleiding Nederland. Actualisatie Competentieprofiel van de huisarts. Competentieprofiel van de Huisarts. Utrecht: Huisartsopleiding Nederland, 2016.
- 7.↲WHO. Framework for action on interprofessional education & collaborative practice. Geneva: World Health Organization/Department of Human Resources for Health, 2010.
- 8.↲Morgan S, Pullon S, McKinlay E. Observation of interprofessional collaborative practice in primary care teams. An integrative literature review. Int J Nurs Stud 2015;52:1217-30.
- 9.↲Huisartsopleiding Nederland. Landelijk opleidingsplan voor de opleiding tot huisarts. Utrecht: Huisartsopleiding Nederland, 2016.
- 10.↲Lefroy J, Watling C, Teunissen PW, Brand P. Guidelines: the do’s, don’ts and don’t knows of feedback for clinical education. Perspect Med Educ 2015;4:284-99.
- 11.↲Hattie J, Timperley H. The power of feedback. Rev Educ Res 2016;77:81-112.
- 12.↲Dolmans DH, Tigelaar D. Building bridges between theory and practice in medical education using a design-based research approach: AMEE Guide No. 60. Med Teach 2012;34:1-10.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
