Er verschijnen niet zoveel proefschriften over onderwijs in de huisartsgeneeskunde in Nederland. Alle reden om er in H&W aandacht aan te besteden. Als onderwijskundige onderzoekt Els Pelgrim in haar proefschrift het leren van aios huisartsgeneeskunde op de werkplek in de huisartsenpraktijk, een klassieke meester-gezelsituatie. Deze opleidingssetting maakt het moeilijk om een objectief oordeel te vormen over het leren van de aios in de praktijk. Een objectief oordeel is nodig om landelijk kwaliteit te kunnen leveren. Observatie van de aios in de praktijksituatie is daarbij van groot belang. Observatie via een gestandaardiseerde vorm en op vaste momenten. Het in Nijmegen ontwikkelde instrument Korte Praktijk beoordeling (KPB) speelt een belangrijke rol bij deze observaties. Met behulp van de KPB kunnen opleiders een concrete situatie observeren en hierop dan gerichte feedback geven. Pelgrim onderzoekt niet alleen de rol van de KPB in de huisartsenpraktijk maar kijkt ook naar de rol van de geobserveerde aios en de rol van de observerende opleider. Verbetert feedback het leren van de aios in de praktijk en leren zij daar ook daadwerkelijk iets van? Zijn er patronen te onderscheiden zowel bij de gever, de opleider, als bij de ontvanger, de aios? Pelgrim laat zien dat feedback het leren van de aios in de huisartsenpraktijk kan verbeteren door feedback in concrete stappen aan te bieden en deze daarna om te zetten in actie. Verder blijken er grote verschillen te bestaan tussen de verschillende koppels aios-opleiders. Het succes van feedback wordt dus niet alleen bepaald door de KPB maar ook door de gebruikers. Zo blijken bijvoorbeeld neurotische opleiders beter feedback te geven dan emotioneel stabielere opleiders.
Dit proefschrift is vooral interessant voor opleiders, opleidingsinstituten en beleidsmakers binnen de huisartsgeneeskunde. Maar het thema observeren en het geven van goede, gerichte feedback zal ook een bredere doelgroep aanspreken.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
