Opnieuw rosiglitazon

Nieuwe geneesmiddelen worden soms in een sneltreinvaart door de markt opgenomen. Dat was ook het geval met rosiglitazon (Avandia^®). Alles leek goed te gaan totdat in het voorjaar van 2007 de eerste berichten verschenen in The New England Journal of Medicine over een toename van hartinfarcten en hartfalen bij diabetes type 2 patiënten die werden behandeld met rosiglitazon. Direct daarna zakte de verkoop van het middel volledig in, althans in de Verenigde Staten. En het nog slechtere nieuws voor een fabrikant is dat dergelijke berichten vaak aanleiding vormen om te zoeken naar nog meer bijwerkingen van hetzelfde middel. En wie zoekt zal vinden. Behalve de kans op een hartinfarct blijkt dit middel nu ook de kans op een botbreuk te verhogen. Een diabeet heeft al een verhoogde kans op breuken, maar met rosiglitazon wordt het risico nog eens verdubbeld, althans voor vrouwen (zowel pre- als postmenopauzaal). Voor zover mogelijk corrigeerden de onderzoekers voor vallen, maar dat had geen effect. Ook pioglitazon verhoogt het fractuurrisico, dus er zal wel sprake zijn van een groepseffect. Uit eerder onderzoek werd duidelijk dat glitazonen de mineraaldichtheid van het bot verminderen. Wat is nu zo opmerkelijk? Bijwerkingen als een toename op de fractuurkans komen natuurlijk pas op de langere termijn aan het licht. Onderzoek, waarop de goedkeuring van rosiglitazon was gebaseerd bestreek niet zo’n lange termijn. En dat is het geval bij veel middelen. Opnieuw dus een krachtig argument voor een adequate post-marketing surveillance. (HvW)