Zijn we net bezig om patiënten uit te leggen dat de bovendruk toch echt veel belangrijker is dan de onderdruk, blijkt dat we wellicht naar het basale hartritme en de polsdruk moeten kijken. Aboyens en Criqui publiceerden in het juninummer van het prestigieuze Journal of Clinical Epidemiology een systematische review over vier simpele parameters en hun voorspelling van mortaliteit: het basale hartritme, de polsdruk, het verschil in systolische druk tussen beide armen en de enkel-armindex. Al die parameters meten verschillende aspecten van arteriosclerose, vooral de stijfheid van de arteriën. Bij het basale hartritme stijgt per 20 slagen de mortaliteit met 30-50%. De curve is U- of J-vormig: het laagst is de mortaliteit bij 60-69 slagen per minuut. Elke 10 mmHg hogere polsdruk (systolische min de diastolische tensie) levert bij hypertensiepatiënten een toename van het aantal doden op. In een van de hypertensieprogramma’s die zij bespreken, bleek de polsdruk een betere voorspelling te geven dan de systolische tensie. Een hoge polsdruk bij verder normotensieve patiënten zou evenveel risico opleveren als een lage polsdruk bij hypertensiepatiënten. De enkel-armindex en verschil in systolische druk tussen beide armen zijn ook redelijk prognostisch, maar gelijk al weer omslachtiger in het gebruik. De reviewers bevelen het gebruik van de polsdruk als maat vooral aan bij de groep patiënten met een intermediair risico. Niet vreemd opkijken dus als we binnenkort bij de herziening van de richtlijnen weer iets anders moeten uitleggen. (JZ)
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
