Praktijk

Radioactieve opvoeding

Gepubliceerd
30 oktober 2013
Door ongelukken met radioactieve straling kunnen mensen later kanker krijgen. Dat komt doordat straling het DNA beschadigt en kanker is een ziekte van het DNA, van je aanleg dus. Hoe meer blootstelling aan straling, hoe meer kans op kanker. Straling verziekt je aanleg.
De oorzaak van angststoornissen heeft twee kanten: aanleg en aangeleerd angstgedrag. We denken dat de gevoeligheid voor het ontwikkelen van een angststoornis voor de helft door je DNA wordt bepaald. Met zo’n aanleg word je geboren en deze is onveranderbaar, denken we. De andere helft wordt verklaard door angstgedrag dat je ongemerkt aanleert. Angstgedrag kun je weer afleren, denken we. Echter, het ziet er langzamerhand naar uit dat ook de aanleg voor angststoornissen te beïnvloeden is.
In elk geval is de aanleg van een gezond kind te verprutsen door verwaarlozing, emotionele mishandeling en andere vreselijkheden. Dat kan al heel vroeg, als het nog een baby is. Denk aan geen contact maken, niet knuffelen; zwijgend voeden en direct in de wieg leggen. Denk aan niet reageren op het gepruttel, het bekkentrekken, het huilen van het baby’tje. Dat is verwaarlozing. Zo’n babybreintje raakt dan verkeerd geprogrammeerd, binnen 6 weken, en voorgoed. De aanleg is verstoord, het DNA is stuk. Zo’n verwaarlozende ouderstijl is een soort pedagogische kernramp. Die beschadiging gaat door als het kind jarenlang wordt afgebekt, gekleineerd, gemept of erger. Dan moet het kind zich wel ontwikkelen tot een angstig kind. Misschien ontwikkelt het later een hardnekkige persoonlijkheidsstoornis. Misschien ontstaat er wel een onbehandelbaar chronisch pijnsyndroom. Dit is allemaal groot lijden, met een hoop machteloze zorg eromheen. Gedragsverandering met therapie betekent dan jarenlang geploeter.
Bij een dreigende ramp met een kerncentrale evacueren we de bevolking tijdig om kanker te voorkomen. Om blijvende beschadiging van kinderen te voorkomen zouden we die kinderen tijdig moeten evacueren uit zo’n radioactief gezin. Het gaat niet alleen om kinderleed nu. Het gaat ook om nauwelijks behandelbare psychologische kankers later.

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Verder lezen