Rol fastfoodrestaurants in obesitasepidemie

Met behulp van data van de Lifelines-cohortstudie (grootschalig bevolkingsonderzoek in Noord-Nederland) deed van Erpecum onderzoek naar de relatie tussen voedselomgeving en BMI, gecorrigeerd voor relevante individuele- en omgevingsfactoren.

Indrukwekkende getallen 

Van de deelnemers (n = 149.617; gemiddeld 45 jaar, BMI: 26) had 78% minimaal 1 fastfoodrestaurant binnen een kilometer rond hun huis en 64% had 2 of meer fastfoodrestaurants. Deelnemers met fastfoodrestaurants binnen een kilometer hadden een hogere BMI dan zonder fastfoodrestaurant in de buurt (Beta (B)=0,11, 95% BI: 0,01 tot 0,21). Deelnemers met 2 of meer fastfoodrestaurants binnen een kilometer namen meer toe in BMI gedurende een follow-up van circa 4 jaar, ten opzichte van deelnemers zonder een fastfoodrestaurant binnen een kilometer rondom het woonadres (B=0.06, 95% BI; 0,02 tot 0,09). Uit subgroepanalyses bleek dat vooral mensen die in kwetsbare buurten woonden (B=0,29, 95% BI: 0,01 tot 0,57) en jongvolwassenen (B=0,35, 95% BI: 0,10 tot 0,59) gevoelig waren voor ongezonde voedselomgevingen. Wanneer het aantal fastfoodrestaurants in een buurt toenam, nam de BMI sterker toe over de tijd, terwijl afnames in fastfoodrestaurants niet geassocieerd waren met veranderingen in BMI. De aanwezigheid van  gezonde voedselaanbieders in de wijk bleek geen beschermend effect te hebben.

Brede maatschappelijke aanpak 

Hoewel de effectgroottes in de totale studiepopulatie relatief klein waren, waren ze wel klinisch relevant voor specifieke kwetsbare groepen. Dit onderzoek laat weer zien dat we er met preventie en leefstijladviezen in de spreekkamer alléén niet komen. Hiervoor is een ketenbrede aanpak nodig, met ook aandacht voor een gezonde voedselomgeving op scholen, de kosten en plaatsbepaling van (on)gezonde producten in de supermarkt, inclusief urgentie voor het onderwerp in de politiek. Wellicht een maximum stellen aan het aantal fastfoodrestaurants in een wijk?