Screeningstests voor snelle herkenning van CVA en TIA

De auteurs selecteerden 23 onderzoeken met 9230 patiënten bij wie de arts een CVA of TIA vermoedde. Daarbij bekeken zij 8 verschillende screeningstests in een preklinische setting (16 onderzoeken in de ambulance, 1 in een huisartsenpraktijk) of op de eerste hulp (6 onderzoeken). De referentiestandaard was de diagnose door een neuroloog. Door het kleine aantal onderzoeken en de heterogeniteit in de resultaten konden de auteurs de sensitiviteit en specificiteit slechts voor 2 screeningstests herberekenen, namelijk de ROSIER-test (5 onderzoeken op de eerste hulp; gepoolde sensitiviteit 88%, specificiteit niet te berekenen door heterogeniteit) en de LAPSS-test (5 onderzoeken; gepoolde sensitiviteit en specificiteit respectievelijk 83% en 93%). De ROSIER-test bevat 5 kenmerken van neurologische uitval (elk +1 punt) en daarnaast epilepsie en abnormaal glucose (beide -1 punt); bij een score van 1 of hoger is een CVA waarschijnlijk. De LAPPS-test is een test op basis van anamnese, lichamelijk onderzoek en glucose. Als alle punten positief worden gescoord, is een CVA waarschijnlijk.

De NHG-Standaard Beroerte noemt de FAST-test als snelle screeningstest. De FAST-test werd onderzocht in 5 onderzoeken (3 in preklinische setting, 2 op de eerste hulp). In 3 tot 36 van de 100 patiënten werd de diagnose CVA/TIA gemist (sensitiviteit 64 tot 97%) en 8 tot 87 van de patiënten testten ten onrechte positief (specificiteit 13 tot 92%). Drie onderzoeken vergeleken de FAST-test met de ROSIER-test en vonden geen verschil.

Op basis van deze cochranereview – met beperkt bewijs – lijkt er voorlopig geen betere test dan de FAST-test, zoals ook de NHG-Standaard Beroerte adviseert. Vergeet vooral niet: hoe langer behandeling van een herseninfarct duurt, hoe meer verlies van hersenweefsel er is. Tijdverlies is breinverlies.