Tekorten bij eerstelijnsorganisaties in Engeland

Sociaal-economisch welvarende plattelandsgebieden krijgen te weinig geld voor een goede eerstelijnszorg. Dat blijkt uit onderzoek over de verschillen in financiële situatie van Primary Care Trusts (PCT’s) in Engeland.1 Het blijft een beetje tobben met die trusts. Men verwacht dit jaar een tekort van 300 miljoen pond, onder andere doordat huisartsen tegen de verwachting in met gemak alle streefcijfers van de prestatie-indicatoren halen. De huisartsen verdienden per jaar 15.000 pond meer en werkten minder uren. In 2004-2005 stonden van de 303 PCT’s er 90 in het rood, 92 speelden precies quitte en 121 hielden over. De regering van Tony Blair vindt dat de PCT’s hun eigen broek maar moeten ophouden: er is al genoeg geïnvesteerd. Beter management moet de slecht presterende PCT’s maar uit het slop halen. Volgens de Engelse onderzoekers helpt beter management niet helemaal. In de centrale verdeling van de gelden zit een onrechtvaardigheid. PCT’s met een tekort bevinden zich op het platteland in Oost-Engeland, hebben relatief sterk wisselende bevolkingsaantallen, grotere huisartsenpraktijken en meer apotheekhoudende huisartsen. De relatief rijke PCT’s bevinden zich in de achterstandsbuurten in Midden-Engeland met hogere mortaliteitscijfers, slechte huisvesting en een laag opleidingsniveau. De werkdruk is hoger in de PCT’s met een tekort. De kwaliteit van de zorg in de twee verschillende groepen verschilde niet. Volgens de auteurs werkt het model waarbij er relatief meer geld naar achterstandsgebieden gaat iets te goed. Inmiddels houdt het Engelse parlement hoorzittingen over het financiële tekort en de landelijke verdeelsleutel. Zoals steeds zijn de verslagen van dergelijke zittingen buitengewoon vermakelijk om te lezen.2 Het managementgeloof trekt ook door Nederland: heb je tekort, dan doe je het niet goed. Gezond verstand zegt al dat dit niet altijd opgaat, maar nu is het weer eens bewezen. (JZ)