‘Hij belde terecht de dokter.’ Bedoeld wordt dat iemand een heuse ziekte had. Of ‘dat verzoek om huisbezoek was volledig onterecht’. Bedoeld wordt dat het reuze meeviel. Ik denk dat het ingewikkelder is, ingewikkelder dan zo’n gemakkelijke beoordeling, als het al geen verwijt is. Er is verschil tussen angst, goed aangevoelde ongerustheid, onterechte ongerustheid en gewone vragen.
Mensen kunnen angstig zijn, bang dat hun klachten duiden op een ernstige ziekte. Angstige mensen zijn voor veel dingen angstig, bijvoorbeeld voor hartkloppingen en flauwvallen – wat symptomen van angst zijn. Hypochondrie lijkt hierop. Hypochondrie is een steeds terugkerende ziektefobie, meestal voor één ziekte. Hypochonders weten dat ze angstig zijn. Ze zijn gerust te stellen, eventjes. Algemeen angstigen geloven niet makkelijk dat het angst is en zijn moeilijk gerust te stellen.
Ongerustheid is wat anders. Ongerustheid kan lopen van tamelijk overdreven bezorgdheid tot een lichte onrust dat er wat mis is. Ongerustheid is normaal. Ongerustheid kan onterecht blijken te zijn. Achteraf bekeken dus. Ongerustheid kan ook terecht zijn. Dan voelen mensen heel precies dat er iets niet klopt en blijken ze inderdaad een ziekte te hebben.
Dan is er nog een vierde groep met achteraf bezien onschuldige klachten. Dit zijn mensen die wat komen vragen. Geen angst of hypochondrie, geen ongerustheid. Ze hebben alleen vragen. Ze komen om antwoord, om onderzoek, om uitleg.
Terecht of onterecht doktersbezoek, het is een rare beoordeling. Vooraf beoordelen is moeilijk. Achteraf je gelijk halen is makkelijk.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
