Toch tamsulosine bij urinesteenlijden?

De onderzoekers voerden een systematische review en meta-analyse uit in juli 2016. Hierbij vonden ze 55 klinische trials (totaal 5990 patiënten) waarin het effect van alfablokkers bij urinesteenlijden was onderzocht. Hiervan werd in 40 onderzoeken de alfablokker tamsulosine onderzocht. Er werd ook gekeken of het effect varieerde tussen verschillende alfablokkers en met de grootte van de stenen. Relatief gezien was er een 49% hogere kans op steenpassage met alfablokkers (gepoolde risico ratio 1,49 (95%-BI 1,39 tot 1,61)). Het absolute risicoverschil was 267 per 1000. Dat betekent dat vier patiënten met alfablokkers behandeld moeten worden om bij één extra patiënt effect te zien. De tijd tot passage van de steen was gemiddeld 3,8 dagen (95%-BI 3,1 tot 4,5) sneller met alfablokkers. Ook waren er met alfablokkers gemiddeld 0,7 (95%-BI 0,21 tot 1,28) minder pijnaanvallen. Het effect was gelijk voor verschillende typen alfablokkers en groter naarmate de steen groter was.

In tegenstelling tot de NHG-Standaard Urinesteenlijden bevelen de onderzoekers aan alfablokkers voor te schrijven aan patiënten met urinesteenlijden als daar geen contra-indicaties voor zijn. De NHG-Standaard baseert het advies om niet voor te schrijven op een eigen meta-analyse, waarin een relatief effect van 9% (RR = 1,09) voor steenpassage wordt gevonden. De NHG-commissie vindt terecht een relatief effect pas klinisch relevant vanaf 20%. Deze systematische review vindt een relatief effect van 49%. Wellicht is dit onderzoek dus aanleiding om het advies te heroverwegen. Overigens verandert dit onderzoek niets aan het feit dat een voorschrift voor tamsulosine voor urinesteenlijden off-label is. Een goede afweging van voor- en nadelen en het geven van een duidelijke uitleg aan patiënten blijven dus essentieel.