Tuberculose

In dit nummer van H&W beschrijft van Kempen de problemen van de diagnostiek van tuberculose en de behandeling van patiënten. De klinische blik van de dokter moet ons helpen de hoog-risicopatiënten te vangen. Dat is niet simpel, en ook is niet duidelijk welke test daarna nog zinvol is. In een multicenteronderzoek in de VS en Europa werden 358 patiënten met verdenking op tbc ingesloten. 1 De verdenking moest in percentages worden uitgedrukt: laag (75%, n=46). Patiënten hoestten 6 dagen sputum op, dat werd gekweekt en waarop een PCR-test werd gedaan. De diagnose tbc werd als waar aangenomen als een klinisch panel een hoge verdenking had en er twee positieve kweken waren. De PCR heeft in alle groepen een hoge positieve likelihood-ratio. Prima om een tbc mee aan te tonen. Maar de negatief voorspellende waarde van de PCR is alleen in de groep met toch al een laag risico voldoende, volgens recensenten van dit onderzoek in Bandolier. 2 Bij een redelijke hoge verdenking is een negatieve PCR niet voldoende om tuberculose uit het rijtje waarschijnlijkheidsdiagnosen te schrappen. Ook methodologisch goed onderzoek laat de dokter in de spreekkamer met veel vragen achter. (JZ)