Klagen over te hoge werkdruk, eisende patiënten en onvoldoende honorering, het is niet slechts een verschijnsel van de laatste jaren. In een artikel in de Tijd-Maasbode van zaterdag 9 september 1964 doet een huisarts namens ‘meer dan de helft van zijn collega's zijn beklag: ‘wij huisartsen behoren tot de laatste slaven van de geschiedenis’. 1 De litanie: doorwerken met een forse angina, want geen vervanging; patiënten die op zondag even proberen een verwijzing te regelen; onvoldoende geld voor het aanstellen van een assistente. En dan komt het: ‘de staatssecretaris van Sociale Zaken en Volksgezondheid […] en de minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen […], hebben een commissie ingesteld, welke de opdracht heeft gekregen een studie te maken over de huidige en in de toekomst te verwachten taak van de huisarts. […] van advies dienen over eventuele organisatorische en andere voorzieningen […] en over eventuele voorzieningen op het gebied van opleiding en nascholing van huisartsen.’Waar is het toen misgegaan? Of zijn klagende huisartsen ‘gewoon’ van alle tijden? (HH)
Literatuur
- 1.↲De Tijd-Maasbode 19 september 1964. Henk Suer ‘Ik kan het niet meer aan. Klachten van een huisarts’
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
