Verkeerd investeren?

Huisartsenposten brengen de spoedeisende zorg weer in het pakket van de huisarts. Zo'n geel autootje wordt dus overal uitgerust met meer techniek: zwaailicht, infusen, zuurstof en defibrillatoren. Bij mij in de regio moeten alle huisartsen een cursus volgen in het omgaan met een automatische externe defibrillator (AED). Dat betekent dat 500 huisartsen een cursus van 2,5 uur volgen. Samen met de reistijd kost dat zo'n 1750 mensuren. Dat is precies het aantal uur dat een gewone werknemer in Nederland jaarlijks werkt. We besteden dus één hele dokter in het district aan deze nascholing. En dat elk jaar opnieuw. In heel Nederland zijn we zodoende ongeveer 15 huisartsen ‘kwijt’ aan het trainen van een beperkt nuttige vaardigheid. De snelheid waarmee er geklapt kan worden is immers bepalend voor het succes van een reanimatie. In een recent kosteneffectiviteitsonderzoek was bij standaard spoedhulp de mediane quality adjusted life year (QUALY) 0,46 tegen $ 14.000 per hartstilstand. Noot 1Defibrilleren door leken kostte $ 56.000 per toegevoegde QUALY. Noot 2Defibrilleren moet dan wel binnen drie minuten beginnen. De onderzoekers concluderen dat plaatsing van AED's zin heeft op plekken waar de incidentie van een hartstilstand relatief hoog is. Vanuit mijn huisartsenpost duurt het al bijna drie minuten voordat ik de poort uit en de eerste stoplichten voorbij ben. Niemand lijkt zich af te vragen of zo'n investering in tijd en geld op een huisartsenpost echt prioriteit heeft. (JZ)