Voetloze steunkousen: meer onderzoek nodig

Steunkousen zijn effectief tegen oedeem, maar ouderen kunnen ze vaak niet zelf aantrekken. Dat heeft effect op de therapietrouw. Onderzoekers gingen na of een voetloze steunkous dit probleem kan oplossen en of deze ook nadelen heeft. De eerste resultaten zijn veelbelovend.

Dit sympathieke onderzoek is gericht op een groot praktisch probleem bij steunkousen.1 De therapietrouw van het dragen van steunkousen is met circa 70% lager dan we zouden willen. Het ongemak van kousen, en ook het moeizaam aantrekken, speelt daarbij een rol. Het ’s morgens vroeg aantrekken van steunkousen bij ouderen die dit niet zelf kunnen, is een taak van de thuiszorg en leidt daar tot spitsuurbelasting. Het zou mooi zijn als er steunkousen waren die zonder verlies aan effectiviteit gemakkelijk zijn aan te trekken, waardoor ouderen dat vaker zelfstandig kunnen doen. Voetloze steunkousen lijken daarvoor een goed alternatief.

De onderzoekers probeerden op een paar vragen antwoord te geven. Geeft een voetloze kous evenveel druk in de kuit als een gewone kous, leidt een voetloze kous tot stuwing van vocht in de voet, en zijn de voetloze kousen gemakkelijker door ouderen zelf aan te trekken?

De methodologie van het onderzoek heeft duidelijke beperkingen, waardoor er geen conclusies kunnen worden getrokken. Er wordt bijvoorbeeld nergens genoemd hoe lang de duur van de interventie met de kousen is. Het onderzoek wijst uit dat de voeten niet dikker worden bij een voetloze steunkous. De auteurs suggereren ook dat de voetloze kous gemakkelijker is aan te trekken dan een gewone steunkous. Omdat de voetloze kousen in het onderzoek nieuw zijn aangemeten, geven ze waarschijnlijk meer kuitdruk dan de oude steunkous.

De bevindingen lijken veelbelovend. Maar er zal toch echt eerst meer onderzoek en/of afstemming tussen de betrokken partijen in het veld moeten plaatsvinden om zeker te weten of deze ene zwaluw tot een lange, zorgeloze zomer leidt.